Foto: Gazet van Antwerpen

Met Belgisch paspoort kan je zonder visum 184 landen binnen / Con un pasaporte belga puede ingresar a 184 países sin visa

Wie een Belgisch paspoort heeft, raakt zonder visum binnen in 184 landen, zo blijkt uit de ‘Henley Passport Index’ van het consultancybedrijf Henley & Partners. Daarmee staat België op de zevende plaats, net onder Nederland met 185 landen. Een Japans paspoort opent de meeste deuren : het garandeert visumvrije toegang tot 190 landen. Bezitters van een paspoort uit Afghanistan of Irak zijn er het slechtst aan toe. Zij mogen in maar 30 landen binnen zonder vooraf een visum aan te vragen. Wie een Costa Ricaans paspoort heeft, raakt zonder visum binnen in 149 landen. 

Belgen die naar Costa Rica reizen of Costa Ricanen die naar België reizen hebben geen visum nodig voor een verblijf van maximaal 90 dagen.

Bron : Belga

Si usted tiene un pasaporte belga, puede ingresar sin visa en 184 países según el ‘Indice de Pasaportes de Henley’ de la consultora Henley & Partners. Esto coloca a Bélgica en el séptimo lugar, justo debajo de los Países Bajos con 185 países. Un pasaporte japonés abre la mayoría de las puertas y garantiza el acceso sin visa a 190 países. Los propietarios de un pasaporte de Afganistán o Irak se encuentran en la peor situación ya que solo pueden ingresar en 30 países sin tener que solicitar una visa por adelantado. Si tiene un pasaporte costarricense, ingresará a 149 países sin visa.

Los belgas que viajan a Costa Rica o los costarricenses que viajan a Bélgica no requieren visa para una estadía de hasta 90 días.

Fuente : Belga

La Casa Del Cacao De Costa Rica es la única chocolateria artesanal en San José / Het Costa Ricaanse Huis van de Chocolade is de enige ambachtelijke chocolaterie in San José.

En la Calle 11, entre la Avenida Central y la Avenida 2, encontrarás La Casa del Cacao de Costa Rica. Cuando llegas a esta casa, la primera impresión es que te encuentras en una acogedora cafetería y restaurante de estilo tico. Solo cuando visitas el segundo piso, notarás que la casa es una maravillosa combinación de una cafetería y un restaurante con una fábrica de chocolate y una escuela.

El propietario belga Cedric Begein creció en Bruselas y luego en Wavre. Después de un largo viaje a México, Colombia, República Dominicana y Cuba, llegó a Costa Rica hace 3 años y abrió La Casa Del Cacao en julio del mismo año. 

  

Él compra el cacao en grano en una sola finca en Cahuita, cerca de Limón, en el lado caribeño de Costa Rica. El cacao es de un origen único y tiene un sabor específico y único. Cedric tritura los granos y luego hace el chocolate "bean to bar", hecho a mano. Hace barras de chocolate, chocolates, trufas, brownies, chocolate caliente y bebidas refrescante de cacao frío. La Casa Del Cacao de Costa Rica es la única tienda de chocolate artesanal en San José. 

En La Casa Del Cacao encontrarás una tienda de chocolates, pero también una cafetería con algo de comida caribeña, arroz y frijoles, patys, chifrijo, ... En el segundo piso se encuentra el taller tradicional, abierto al público, donde puedes encontrar más información sobre la historia del chocolate y dónde puedes aprender a hacer tus propias barras de chocolate. Este curso 'Hacer chocolate' toma entre 45 minutos y 1 hora y se puede impartir en inglés, español o francés. El taller de chocolate es impartido para un máximo de 10 personas.

El resto del piso superior es una habitación cerrada, con control de temperatura, la fábrica de chocolate. Aquí, Cedric y su personal hacen una variedad de barras de chocolate y dulces gourmet de tamaño reducido.

Puedes visitar La Casa del Cacao de lunes a jueves de 10 am a 6 pm y de viernes a sábado de 10 am a 7 pm

Fotos de la página de facebook de La Casa Del Cacao

Op Calle 11, tussen Avenida Central en Avenida 2, bevindt zich La Casa Del Cacao de Costa Rica (het Costa Ricaanse Huis van de Chocolade). Wanneer je dit huis binnenloopt, is de eerste indruk dat je in een gezellig café en restaurant in Tico-stijl bent terechtgekomen. Pas wanneer je ook de tweede verdieping bezocht hebt, merk je dat het huis een prachtige combinatie is van een koffieshop en een restaurant met een chocoladefabriek en –school. De Belgische eigenaar Cedric Begein groeide op in Brussel en daarna in Waver. Na een lange reis naar Mexico, Colombia, de Dominicaanse Republiek en Cuba, kwam hij 3 jaar geleden in Costa Rica aan en opende het cacaohuis in juli van datzelfde jaar.

                             

Hij koopt alle cacaobonen in één enkele boerderij in Cahuita, nabij Limón, aan de Caribische kant van Costa Rica. De bonen zijn van een unieke oorsprong en hebben een specifieke, unieke smaak. Cedric maalt de bonen en maakt dan de chocolade "bean to bar", handgemaakt. Hij maakt chocoladerepen, chocolaatjes, truffels, brownies, warme chocolademelk en verfrissende koude cacaodranken. Het Costa Ricaanse Huis van de Chocolade is de enige ambachtelijke chocolaterie in San José.

In het cacaohuis vind je een chocolaterie, maar ook een cafetaria met een beetje Caribisch eten, rijst en bonen, patys (1), chifrijo (2), ... Op de tweede verdieping is de ambachtelijke workshop, open voor het publiek, waar men meer te weten kan komen over de geschiedenis van de chocolade en waar men kan leren hoe je je eigen chocoladerepen kan maken. Deze cursus ‘chocolade maken’ duurt tussen de 45 minuten en 1 uur en kan gegeven worden in het Engels, Spaans of Frans. De chocoladeworkshop kan door maximaal 10 personen gevolgd worden. 

De rest van de bovenverdieping is een gesloten, temperatuur gecontroleerde ruimte, de chocoladefabriek. Hier maken Cedric en zijn personeel een verscheidenheid aan chocoladerepen en hapklare gastronomische snoepjes.

Je kunt La Casa del Cacao bezoeken van maandag tot en met donderdag van 10.00 tot 18.00 uur en van vrijdag tot en met zaterdag van 10.00 tot 19.00 uur.

(1) Chifrijo combineert rijst, bonen, verse pico de gallo en gefrituurde stukjes vlees (meestal varkensvlees) in een kom en wordt gegarneerd met wat tortillachips, jalapenopeper en soms gesneden avocado.

(2) Patí, meervoud Patys, is een pittige gebakje meestal gevuld met gehakt, ui en chili peper.

Foto’s van de Facebook pagina van La Casa Del Cacao

Een beetje Costa Rica in Brussel / Un poco de Costa Rica en Bruselas

Sinds begin deze maand is Brussel een fruitbar rijker. Deze bevindt zich op de hoek van de Faiderstraat en de Charleroise Steenweg en heeft aldus de toepasselijke naam Cointico (coin is immers het franse woord voor hoek). De fruitbar biedt vers gemaakte, seizoen geïnspireerde smoothies met aantrekkelijke namen zoals Tuanis, Tenga paz, Pele el ojo of Pachanga. Verder kan men er toasts op basis van fruit, sandwiches en gebak kopen, ideaal voor het ontbijt, de lunch of een gezonde snack.  In deze koude wintermaanden is er ook soep van de dag verkrijgbaar. Er wordt niet alleen ingezet op het maken van gezonde producten van hoge kwaliteit maar ook op milieuvriendelijkheid. Er worden geen plastic verpakkingen of rietjes gebruikt. Alle producten worden aangeboden in een duurzame verpakking en het organisch afval van de bar wordt gecomposteerd. Als extra  vind je in Cointico een beetje van Costa Rica’s frisheid terug dankzij een kleurrijk interieur, enkele typische voorwerpen en producten en voornamelijk Costa Ricaanse koffie.

Eigenaar Rolando Zamora Ulloa is afkomstig van San José en woont sinds 2012 in België. Daarvoor werkte hij in duurzame landbouw en creëerde trainingsprogramma’s voor boeren en milieuprogramma’s. In  Costa Rica had hij tevens een stand van fruitsalade en ijs met zijn zus.  Rolando kwam oorspronkelijk naar Brussel om te werken in duurzame landbouw. Nu bood de gelegenheid zich aan voor het openen van een fruitbar. In de toekomst wil hij nog meerdere winkels openen, niet alleen in Brussel maar ook in andere Europese steden.

Als je in Brussel bent, spring dan zeker eens binnen bij Cointico en geniet van de Costa Ricaanse sfeer met gezonde en overheerlijke smoothies, sandwiches, toasts of een lekker gebak.

Adres : Charleroisesteenweg 88, 1060 Sint-Gillis (Brussel)

Open van maandag tot zaterdag van 9 uur tot 17 uur

Meer informatie op www.cointico.be

Desde principios de este mes, Bruselas tiene un bar de frutas más. Se encuentra en la esquina de Rue Faider y Chaussée de Charleroi y, tiene el nombre apropiado de Cointico (coin es la lengua francesa significa “esquina”). El bar de frutas ofrece smoothies recién hechos, inspirados en la temporada, con nombres atractivos como: tuanis, tenga paz, pele el ojo o pachanga. Además, puedes comprar tostadas a base de frutas, sándwiches y pasteles, ideales para el desayuno, el almuerzo o un bocadillo saludable. En estos meses fríos de invierno también está disponible la sopa del día. No sólo nos centramos en la fabricación de productos saludables y de alta calidad, sino también en la protección del medio ambiente. No se utilizan envases de plástico o pajillas. Todos los productos se ofrecen en envases sostenibles y los residuos orgánicos de la barra están compostados. Como extra, encontrará un poco de la frescura de Costa Rica en Cointico gracias a un interior colorido, algunos objetos y productos típicos como café de Costa Rica.

El propietario Rolando Zamora Ulloa es de San José y ha vivido en Bélgica desde 2012. Antes de eso, trabajó en agricultura sostenible gerenciando programas de formación para agricultores y programas ambientales. En Costa Rica también tenía un puesto de ensaladas de frutas y helados con su hermana. Rolando originalmente llegó a Bruselas para trabajar en agricultura sostenible. Ahora se le presentó la oportunidad de abrir una barrita de frutas pero en el futuro quiere abrir varias tiendas más, no sólo en Bruselas sino también en otras ciudades europeas.

Si está en Bruselas, asegúrese de visitar Cointico y disfrutar del ambiente costarricense con smoothies, sándwiches, tostadas o sabrosos pasteles saludables y deliciosos.

Dirección: Chaussée de Charleroi 88, 1060 Saint-Gilles (Bruselas).

Abierto de lunes a sábado de 9 AM a 5 PM.

Más información en www.cointico.be

Diciembre es el mes del tamal en Costa Rica / December is tamal maand in Costa Rica

El tamal es un manjar tradicional costarricense que se consume ampliamente durante todo el mes de diciembre, pero especialmente durante la temporada navideña. Debido a  que su preparación lleva mucho tiempo, suele hacerse en los círculos familiares o de amigos. Cada uno tiene su propia receta familiar, pero los ingredientes básicos son los mismos. La masa de maíz enrollada en hojas de plátano se rellena al gusto con verduras (petit pois, zanahorias), papas y cerdo (panceta) y luego se cocina con grasa de cerdo y hierbas. A veces también se agrega arroz.  El tamal se suele comer en el desayuno junto con una taza de café. 

Según un estudio reciente de la Universidad de Costa Rica (UCR), el 91.3 %  de los ticos participa en la tradición del tamal y el 62 %  los hace en casa. El 38 % que no hace en casa puede ir a puestos de mercado o restaurantes en todo el país que venden tamales en grupos de dos, atados con una cuerda; esto se llama piña de tamales. Se estima que se venden unos 19 millones de piñas, según este estudio, y en diciembre se consumen en total 167 millones de tamales en Costa Rica, tres tamales por tico por día.

Los tamales ya se elaboraban en la época precolombina especialmente en los viajes como excursiones y durante la caza porque son fáciles de llevar. La palabra tamal proviene del idioma maya y significa "empaquetado". Según Patricia Sedó, nutricionista y historiador de la UCR, los tamales siempre han tenido un elemento festivo y fueron hechos por los pueblos indígenas para ocasiones especiales, como una boda o un festival de la cosecha. Hace 500 años  el relleno de maíz simbolizaba al dios del sol, pero cuando los conquistadores españoles colonizaron el istmo, la comida se convirtió en parte de las festividades que celebraban la Inmaculada Concepción y la Navidad.

Los tamales se han extendido a lo largo de los siglos en todo el continente de América Central y del Sur. Tienen nombres como nacatamales (Nicaragua), tamales de olla (Panamá), bollo (Belice), humita (Chile) o tamales de gallina (Guatemala). La composición varía según el país.

El Ministerio de Asuntos Económicos de Costa Rica publicó una encuesta hace unos años sobre los costos estimados para una familia de hacer tamales que requieren mucha mano de obra: la familia promedio pagó más de ₡ 24,000, aproximadamente 40 euro, para comprar los ingredientes para 50 tamales. Ahora que todos los ingredientes están disponibles en Europa, los costarricenses entre otros en Bélgica y los Países Bajos continúan la tradición del tamal. Aquí puedes contar con un costo estimado entre 80 y 120 euro para comprar los ingredientes para 50 tamales, dependiendo de donde compres las hojas de plátano y la carne.

Tamal is een traditionele Costa Ricaanse lekkernij die de hele maand december maar vooral tijdens de Kerstperiode veel wordt gegeten. Omdat het bereiden van tamal heel wat tijd in beslag neemt, wordt dit meestal in familie – of vriendenkring gedaan. Iedereen heeft zijn eigen familierecept maar de basis ingrediënten zijn dezelfde. Het in bananenbladeren gerolde maïsdeeg wordt naar smaak gevuld met groenten (erwten, wortelen) aardappelen en varkensvlees (buikspek) en vervolgens gekookt met varkensvet en kruiden. Soms wordt er ook nog rijst aan toegevoegd. Tamal wordt meestal gegeten bij het ontbijt samen met een tas koffie. 

Volgens een recente studie van de Universiteit van Costa Rica (UCR) neemt 91,3 % van de ticos deel aan de tamal-traditie en 62 % maakt ze thuis. De 38 % die ze niet thuis maakt, kan terecht bij marktkraampjes of restaurants in het hele land die tamales verkopen gebundeld in sets van twee, vastgebonden met een touw; dit wordt een piña de tamales genoemd. Naar schatting worden zo’n 19 miljoen piñas verkocht, nog steeds volgens deze studie, en worden er in totaal 167 miljoen paar tamales in december in Costa Rica gegeten, dit zijn 3 tamales per tico per dag.

Tamales zouden in het pre-Columbiaanse tijdperk al gemaakt zijn omdat deze makkelijk op reis konden worden meegenomen (zoals op de veldtochten en tijdens de jacht). Het woord tamal komt uit de Maya taal en betekent ‘ingepakt’. Volgens Patricia Sedó, voedingsdeskundige en historicus  bij de UCR, hebben tamales altijd een feestelijk element gehad en werden ze door inheemse volkeren gemaakt voor speciale gelegenheden, zoals een bruiloft of een oogstfeest. De maïsvulling symboliseerde 500 jaar geleden de zonnegod, maar toen Spaanse veroveraars de landengte koloniseerden, werd het eten onderdeel van festiviteiten die de Onbevlekte Ontvangenis en Kerstmis vierden.

Tamales zijn dan door de eeuwen heen verspreid over het ganse Centraal- en Zuid-Amerikaanse continent. Ze hebben namen als nacatamales (Nicaragua), tamales de olla (Panama), bollo (Belize), humita (Chili) of tamales de gallina (Guatemala). De samenstelling varieert per land. 

Het Ministerie van Economische Zaken in Costa Rica publiceerde enkele jaren geleden een onderzoek naar de geschatte kosten voor een gezin om de arbeidsintensieve tamales te maken: het gemiddelde gezin betaalde  meer dan 24.000 colones, ongeveer 40 euro, om de ingrediënten voor 50 tamales te kopen. 

Nu alle ingrediënten ook in Europa verkrijgbaar zijn, wordt de tamal-traditie door de Costa Ricanen onder andere in België en Nederland verdergezet. Hier mag je rekenen op een geschatte kost tussen de 80 en de 120 euro om de ingrediënten voor 50 tamales te kopen, afhankelijk van de plaats waar je de bananenbladeren en het vlees koopt.

Bronnen/Fuentes :

www.middenamerika.nl

www.ourfood.nl

www.ticotimes.net

www.ucr.ac.cr