viernes, 26 de julio de 2024

15 años de La Negrita en Geraardsbergen / 15 jaar “La Negrita” in Geraardsbergen

 

Cada año, el 2 de agosto, aproximadamente dos millones de costarricenses participan en una peregrinación a la Basílica de Nuestra Señora de los Ángeles en Cartago. Lo hacen para pedirle su intercesión, intenciones, necesidades, deseos y agradecerle los favores concedidos. La imagen es llamada cariñosamente “La Negrita” por los costarricenses porque tiene un color negro.

Desde el 2009 también hay una réplica de madera de “La Negrita” en la iglesia de San Bartolomé en Geraardsbergen (provincia de Flandes Oriental). Esto se logró gracias al entonces embajador de Costa Rica en Bélgica, Roberto Echandi Gurdián; un homenaje como parte de las actividades conmemorativas del 150 aniversario del establecimiento de relaciones diplomáticas entre Costa Rica y Bélgica. Debido a que existía una relación entre Costa Rica y la Hermandad del Manneken-Pis de Geraardsbergen desde hacía varios años, la réplica terminó en esta ciudad.

Geraardsbergen también recibe regularmente a los peregrinos. Esto se debe a la capilla de Nuestra Señora de Oudenberg, donde se venera una imagen de María, hecha en roble, de la primera mitad del siglo XVII. Esta capilla recibe la atención de los medios cada vez que se realiza una carrera ciclísta por la famosa “muralla de Geraardsbergen”.

La ceremonia de dedicación de “La Negrita” del 24 de octubre del 2009 estuvo encabezada por monseñor Giacinto Berloco, entonces representante diplomático del Vaticano en Bélgica. Estuvo asistido por ocho sacerdotes, entre ellos Jan Van Raemdonck (pastor-diácono de Geraardsbergen hasta 2014), Jorge Solórzano Coto (rector de la Basílica de Nuestra Señora de los Ángeles en Cartago), Eric Fallas Quirós (curato de la Catedral de San Albano en Namur hasta 2017) y Manuel Rojas Picado (capellán de la Universidad Católica de Costa Rica).


(foto : Wim Schrever)

La Misa se celebró en español y neerlandés y contó con la asistencia de aproximadamente 250 personas, entre ellos el mencionado Roberto Echandi (Embajador de Costa Rica en Bélgica, el Gran Ducado de Luxemburgo y la Comunidad Europea del 2007 al 2010), la señora Giovanna Valverde Stark (ministro consejero de la Embajada de Costa Rica en Bélgica del 2006 al 2010), Bernd Niehaus (embajador de Costa Rica en Alemania, Hungría y la República Checa) y su esposa Sra. Gabriela Niehaus, y Freddy De Chou (alcalde de Geraardsbergen), así como miembros del consejo.


Embajador Roberto Echandi: “Tener una capilla dedicada a la Virgen de los Ángeles en Bélgica y tan cerca de Bruselas, la capital de Europa, le permitirá a todo costarricense que viva en esta parte del mundo, sentir a su país, su cultura y sus tradiciones verdaderamente cerca" / Ambassadeur Roberto Echandi : “Met een kapel gewijd aan de Maagd der Engelen in België en zo dicht bij Brussel, de hoofdstad van Europa, zal elke Costa Ricaan die in dit deel van de wereld woont, zijn land, zijn cultuur en zijn tradities echt dichtbij voelen”. (foto : Wim Schrever)

Una niña de cinco años rezó el “Ave María” y para el “Padre Nuestro” los ticos y ticas presentes fueron invitadas al altar por el Padre Jan. Eran unos 25 costaricenses provenientes de Holanda y Bélgica.


(foto : Wim Schrever)

La celebración contó con el coro gregoriano de la Iglesia de San Bartolomé y con el grupo folclórico costarricense "Tierra y Cosecha", que también había participado en diversos festivales en Bélgica y Holanda, en los últimos meses de verano.


El grupo folclórico “Tierra y Cosecha” frente a la iglesia de San Bartolomeo / De folkloristische groep “Tierra y Cosecha” voor de kerk van San Bartolomeo (foto : Wim Schrever)

Algunos niños llevaron flores y velas a “La Negrita” y la celebración finalizó con una procesión hasta la capilla mariana, que en adelante estaría dedicada a la Patrona de Costa Rica. 


Niños ofrecen flores a la Virgen de los Ángeles / Aan de Maagd van de Engelen worden door kinderen bloemen aangeboden (foto : Wim Schrever)

El nuncio Apostólico llevando la imagen de la Virgen de los Ángeles a la capilla / De apostolische nuntius draagt ​​het beeld van de Maagd der Engelen naar de kapel (foto : Wim Schrever)

La ceremonia fue seguida por la firma del Libro de Oro en el ayuntamiento, donde el alcalde y el consejo de regidores recibieron al Nuncio, al embajador de Costa Rica y al decano.

La última parte de la celebración festiva tuvo lugar en el centro parroquial donde el fotógrafo costarricense Sergio Pucci Golcher mostró una serie de imágenes increíblemente hermosas de su país. También hubo una presentación de algunas obras de arte referentes a “La Negrita” que fueron donadas tanto a la Basílica de Nuestra Señora de los Ángeles en Cartago como a la parroquia de Geraardsbergen. Los artistas fueron la pintora costarricense Amirah Gazel Romero y el pintor argentino Miguel Lohlé, que residió en Bruselas entre 2002 y 2010; actualmente reside y continua pintando en Costa Rica.


A la derecha está la colorida pintura de doña Amirah Gazel Romero que une la Capilla de Nuestra Señora de Oudenberg y la Basílica de Nuestra Señora de los Ángeles en Cartago en una sola obra de arte. A la izquierda está la obra de don Miguel Lohlé titulada "El reflejo de la luz". / Aan de rechterkant bevindt zich het kleurrijke schilderij van Amirah Gazel Romero dat de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Oudenberg en de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Engelen in Cartago in één kunstwerk verenigt. Aan de linkerkant het kunstwerk van Miguel Lohlé getiteld "De weerkaatsing van het licht".

Después de algunos discursos y una actuación atronadora del grupo de música y danza folclórica “Tierra y Cosecha”, siguió una recepción por parte del ayuntamiento con “mattentaarten” (una especialidad local) y sabrosos bocadillos. 


El Embajador Echandi entrega a la consejal Ann Panis (actual alcaldesa de Geraardsbergen) el libro sobre 150 años de relaciones bilaterales entre Costa Rica y Bélgica, publicado por don Victor Valembois (nacido en Courtrai), quien vive en Costa Rica desde hace 50 años. Al fondo a la izquierda Primera Secretaria de la Embajada de Costa Rica en Bélgica, señora Adriana Solano Laclé 

Ambassadeur Echandi overhandigt raadslid Ann Panis (momenteel de huidige burgemeester van Geraardsbergen) het boek over 150 jaar bilaterale betrekkingen tussen Costa Rica en België, uitgegeven door de Kortrijkzaan Victor Valembois die al 50 jaar in Costa Rica woont. Links achteraan eerste secretaris van de Costa Ricaanse Ambassade in België, mevrouw Adriana Solano Laclé.

El 26 de abril de 2014 también fue inaugurada una réplica de la imagen de la Virgen de los Ángeles en la parroquia de Santa Ana en el Vaticano. Roma y Geraardsbergen son los dos únicos lugares de Europa donde se encuentra una imagen de la Negrita. Extraoficialmente hay una tercera imagen en Bruselas. En el 2013, la imagen se regaló a un empleado de la embajada de Costa Rica en Bélgica. Este, a su vez, la donó a sus vecinos, y actualmente se encuentra en el jardín junto al antiguo monasterio de las Clarisas o Urbanistas cerca de la calle “Place Saint-Géry”. Al ser una probiedad privado, la imagen no puede visitarse.


(foto : Jorge Moya Arias)

En aras de la exhaustividad, nos gustaría mencionar que desde el 8 de febrero de 2016, un mosaico de Nuestra Señora de los Ángeles se encuentra en las paredes de la Basílica de la Anunciación en Nazaret (Israel) y desde el 26 de octubre de 2021 también en los Jardines del Vaticano.

En 2014, el sacerdote Frans Hitchinson se convirtió en el nuevo decano de Geraardsbergen y cuidaría de la imagen de la Virgen de los Ángeles en su iglesia parroquial con su muy atenta y cálida amistad hasta su jubilación en 2023, por lo que queremos agradecerle nuevamente.  

La presencia de “La Negrita” en Geraardsbergen nos permite sentir que nuestra fe y nuestra devoción a María pueden unir a personas a través de fronteras de lengua, país, continente y cultura. Es por eso que todos están cordialmente invitados a la celebración de misa en honor a la Virgen de los Ángeles el día domingo 4 de agosto de 2024 a las 3:00 p.m. en la Iglesia de San Bartolomé.




Elk jaar op 2 augustus nemen ongeveer twee miljoen Costa Ricanen deel aan een pelgrimstocht naar  de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Engelen in Cartago. Dit doen ze om de voorspraak van “La Negrita” (de beschermheilige van Costa Rica) te vragen, om hun intenties, behoeften en verlangens aan haar voor te leggen en om haar te bedanken voor de verleende gunsten. Het beeldje wordt door de Costa Ricanen liefkozend “La Negrita” genoemd omdat het een zwarte kleur heeft.

Sinds het jaar 2009 bevindt er zich ook in de Sint-Bartholomeuskerk in Geraardsbergen (provincie Oost-Vlaanderen) een houten replica van “La Negrita”. Die was er gekomen dankzij de toenmalige ambassadeur van Costa Rica in België, Roberto Echandi Gurdian; een eerbetoon als onderdeel van de herdenkingsactiviteiten van de 150ste verjaardag van het aanknopen van diplomatieke betrekkingen tussen Costa Rica en België. Omdat er al enkele jaren een relatie bestond tussen Costa Rica en het Broederschap van het Geraardsbergs Manneken-Pis kwam de replica in deze stad terecht.

Ook Geraardsbergen krijgt regelmatig pelgrims over de vloer. Dit is te danken aan de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Oudenberg waar een Mariabeeldje van eikenhout uit de eerste helft van de 17e eeuw wordt vereerd. Bij elke passage van een wielerwedstrijd langs de gekende “Muur van Geraardsbergen” krijgt deze kapel media-aandacht.

De inwijdingsceremonie van “La Negrita” op 24 oktober 2009 stond onder leiding van monseigneur Giacinto Berloco,  de toenmalige diplomatiek vertegenwoordiger van het Vaticaan in België. Hij werd bijgestaan door acht priesters waaronder Jan Van Raemdonck (pastoor-deken van Geraardsbergen tot 2014), Jorge Solórzano Coto (rector van de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Engelen in Cartago), Eric Fallas Quiros (onderpastoor van de Sint-Albanuskatedraal in Namen tot 2017) en Manuel Rojas Picado (kapelaan van de Katholieke Universiteit van Costa Rica).


(foto : Wim Schrever)

De mis werd opgedragen in het Spaans en in het Nederlands en werd bijgewoond door ongeveer 250 personen waaronder de reeds vernoemde Roberto Echandi (ambassadeur van Costa Rica voor België, het Groothertogdom Luxemburg en de Europese Gemeenschap van 2007 tot 2010), mevrouw Giovanna Valverde Stark (minister-adviseur op de Costa Ricaanse Ambassade in België van 2006 tot 2010), Bernd Niehaus (ambassadeur van Costa Rica voor Duitsland, Hongarije en Tsjechië) en echtgenote mevrouw Gabriela Niehaus, en Freddy De Chou (burgemeester van Geraardsbergen) met leden van het schepencollege. 


(foto : Wim Schrever)

Een vijfjarig meisje bad het “Weesgegroet” en voor het “Onze Vader” werden de aanwezige Ticos en Ticas door priester Jan voor het altaar uitgenodigd. Die waren ongeveer met 25 en kwamen uit Nederland en België.

De viering werd opgeluisterd door het Gregoriaans koor van de Sint-Bartholomeuskerk en door de Costa Ricaanse folkloregroep “Tierra y Cosecha” die in de voorbije zomermaanden ook al had deelgenomen aan diverse festivals in België en Nederland.


De aankomst van “La Negrita” werd gevierd met calypso en typisch Costa Ricaanse dansen uitgevoerd door “Tierra y Cosecha” / La llegada de “La Negrita” se celebró con calipso y bailes típicos costarricenses interpretados por “Tierra y Cosecha” (foto : Wim Schrever)

Enkele kinderen brachten bloemen en kaarsen bij “La Negrita” en de viering eindigde met een processie naar de Maria kapel die vanaf dan zou gewijd zijn aan de patroonheilige van Costa Rica.


Momenteel bevindt “La Negrita” zich in de zijkapel van Sint-Antonius in de Sint-Bartholomeuskerk  / Actualmente “La Negrita” se encuentra ubicada en la capilla lateral de San Antonio en la Iglesia de San Bartolomé.

Na de ceremonie volgde het tekenen van het Gulden Boek op het stadhuis waar de burgemeester en het schepencollege de nuntius, de ambassadeur van Costa Rica en de deken ontvingen.

Het laatste deel van de feestelijke viering ging door in het parochiecentrum waar de Costa Ricaanse fotograaf Sergio Pucci Golcher een serie onvoorstelbaar mooie sfeerbeelden van zijn land toonde. Er was ook een presentatie van enkele kunstwerken die verwezen naar “La Negrita” en die werden geschonken aan zowel de Basiliek van Onze Lieve Vrouw van de Engelen in Cartago als aan de parochie van Geraardsbergen. De kunstenaars waren de Costa Ricaanse schilderes Amirah Gazel Romero en de Argentijnse schilder Miguel Lohlé die tussen 2002 en 2010 in Brussel verbleef en momenteel woont en schildert in Costa Rica.

Na enkele speechen en een denderend optreden van de muziek – en volksdansgroep “Tierra y Cosecha”  volgde een receptie aangeboden door het stadsbestuur met de plaatselijke “mattentaarten” en lekkere broodjes.

Op 26 april 2014 werd ook in de parochie van Santa Ana in Vaticaanstad een replica van het beeld van de Maagd der Engelen ingehuldigd. Zodoende zijn Rome en Geraardsbergen de enige twee plaatsen in Europa waar zich een dergelijk beeldje bevindt. Officieus bestaat er nog een derde beeldje en dit in Brussel. In 2013 werd het geschonken aan een medewerker van de Costa Ricaanse ambassade in België. Hij schonk het op zijn beurt aan zijn buren, en het bevindt zich momenteel in de tuin naast het voormalige klooster van de Rijke Klaren of Urbanisten in de buurt van het Sint-Goriksplein. Omdat het een privé-eigendom is, kan “La Negrita” niet worden bezocht. 


(foto : Jorge Moya Arias)

Volledigheidshalve vermelden we nog graag dat er zich sinds 8 februari 2016 een mozaïek van de Onze Lieve Vrouw van de Engelen bevindt op de muren van de Basiliek van de Aankondiging in Nazareth (Israël) en sinds 26 oktober 2021 ook in de Vaticaanse tuinen.

In 2014 werd Frans Hitchinson de nieuwe deken van Geraardsbergen en zou tot aan zijn pensioen in 2023 met zijn zeer attente en warme vriendschap zorg dragen voor het beeld van de Maagd der Engelen in zijn parochiekerk, waarvoor nogmaals dank.

Door de aanwezigheid van “La Negrita” in Geraardsbergen kunnen we aanvoelen dat ons geloof en onze Mariadevotie over grenzen van taal, land, continent en cultuur heen, mensen kan verenigen.  Daarom is iedereen van harte uitgenodigd voor de misviering ter ere van de Maagd der Engelen op zondag 4 augustus 2024 om 15:00 in de Sint-Bartholomeuskerk.

Bronnen/Fuentes :

Ticos tendrán a “La Negrita” en Bélgica, Yensy Aguilar Arroyo, Aldia, 26-10-2009

Zuiderse sfeer op vriendschapsdag Costa Rica – Geraardsbergen, Jan Van Raemdonck, Parochieblad week 45, 2009

Romería belga a La Negrita, La Nación, 08-08-2010

Website/sitio web https://agorart.org

El mosaico de la “Negrita de los Ángeles”, patrona de Costa Rica, ya se encuentra en los Jardines Vaticanos, Vatican News, 27-10-2021

Inventaris Onroerend Erfgoed https://id.erfgoed.net/erfgoedobjecten/8482 

Cómo la Virgen de los Ángeles llegó al Vaticano y a Tierra Santa, Fernando F. Sánchez Campos, Aleteia, 20-02-2021


sábado, 13 de julio de 2024

Pura Vida in Knokke-Heist / Pura Vida en Knokke-Heist

 

1. Paradijs voor surfers.

Knokke-Heist (provincie West-Vlaanderen) is één van de bekendste badplaatsen van België en is gelegen aan de grens met Nederland. Het is tevens een ideale plek om te surfen. De pionier van surfen in België is Frank Vanleenhove (62 jaar) die hier al zijn hele leven woont. Dankzij hem is deze sport nu in dit land als volwaardig erkend.


(foto : Instagram pagina Surfers Paradise Belgium)

In 1982 richtte Frank “Surfers Paradise” op en begon met surflessen en surfkampen te organiseren tijdens de zomermaanden. Daarvoor werden verscheidene surfers uit het buitenland (voornamelijk uit Californië) uitgenodigd om les te komen geven. Eén van hen was de Costa Ricaan Jerry Anthony Brown Kelis (36 jaar), afkomstig uit de provincie Limón, die tot voor een aantal jaren de jongeren begeleidde en hen de tips & tricks van het surfen aanleerde.

In 2012 richtte Frank Vanleenhove, eveneens in Knokke-Heist, “Lakeside Paradise” op, een watersportcentrum gelegen aan een elf hectare grote waterplas waarop diverse watersporten kunnen beoefend worden. Aan dit centrum is eveneens een jeugdherberg gekoppeld die over tien kamers beschikt, elk aangekleed met eigen foto’s van surfspots ergens ter wereld, waaronder Costa Rica.

 

2. MuDesign.

Ook bij de familie Vandewalle zit het surfen in het bloed. Vader Toni was met zijn bedrijf DLight tussen 1982 en 2009 de exclusieve importeur voor België van de surfmerken O’Neill en Quiksilver en leerde zijn zoon Dean surfen in Knokke. Na de verkoop van zijn bedrijf trok hij met het ganse gezin naar zijn favoriete surfbestemming in Tamarindo (provincie Guanacaste) en begon in 2014 in Costa Rica met de firma “Elite Beach Villas” als vastgoedontwikkelaar.

Zijn vrouw Muriel Haerens  verzorgde de inrichting van enkele van zijn luxueuze vakantie villa’s wat de aanleiding was voor de creatie van de meubellijn “MuDesign”.  Het was een collectie van handgemaakt designmeubilair in hout van de guanacaste, de nationale boom van Costa Rica, en geïnspireerd op de kleuren van de oceaan en het surfleven.


(foto:Instagram RR Interior)

Tot voor enkele jaren werden deze salontafels en zitbanken, voorzien van een epoxy laag, in België exclusief verkocht via RR Interieur in Knokke. Door de sterk verhoogde transportkosten en voornamelijk door het feit dat het tropische hout niet kon wennen aan het Belgische klimaat en voor barsten zorgde in het meubilair, werd met de verkoop van “MuDesign” in België gestopt.

De zoon van de familie Vandewalle, Dean (Deano voor de vrienden), heeft intussen in Costa Rica een succesvolle surfcarrière uitgebouwd.

 

3. Cartoonfestival.

Sinds 1962 vindt in Knokke-Heist de oudste Cartoonwedstrijd ter wereld plaats. Ook dit jaar hebben cartoonisten uit 70 landen zo’n 2265 cartoons ingediend. In 2020 ging de derde prijs in deze wedstrijd (de zogenaamde Bronzen Hoed) naar de nu 47-jarige Costa Ricaan Luís Demetrio Calvo Solís. Hij is sinds 1995 professioneel illustrator, komt uit Cartago en staat bekend als “Mecho”.

 

4. Koffie Dumolyn.

Sinds 1953 bevindt zich in Knokke-Heist de koffiebranderij Dumolyn. Aan de basis van hun koffie liggen zorgvuldig geselecteerde bonen (uitsluitend Arabica) voornamelijk afkomstig uit Afrika, Azië,  Centraal- en Zuid-Amerika.

De koffie wordt ambachtelijk gebrand volgens de “slowroast” methode, dit betekent op een lagere temperatuur en gedurende een langere periode. Dit maakt de koffie prijziger maar in de plaats krijg je een goed uitgebalanceerde koffie waarbij de zachte smaak en het aroma optimaal tot hun recht komen.

In het aanbod van koffie Dumolyn vind je verschillende exclusieve “single origin” koffies wat betekent dat er zich slechts bonen uit één enkel land in bevinden (mogelijk wel uit verschillende plantages).  Enkele koffies uit het gamma : Kenya, Guatemala, Santos (Brazilië) en Costa Rica. Deze laatste wordt omschreven als een heerlijke koffie met de perfecte balans tussen zure en zoete smaken.  Van de koffies met bonen uit verschillende landen vermelden we onder andere de Java-Moka (met bonen uit Indonesië en Costa Rica).



 5. Pura Vida.

Na 47 jaar nam Sonia Malschaert in 2015 afscheid van haar “Sonia Beach” aan het Rubensplein in Knokke-Heist en werd de strandbar een jaar later overgenomen door haar kleinkind Sophie Eeckeman en haar echtgenoot Frederik Torresan (37). Het resultaat is een stukje strand waar genieten en rust centraal staan.  Een plek met een toffe en tropische sfeer waar iedereen welkom is en zich goed voelt.  De strandbar kon dan ook geen betere naam gekregen hebben dan “Pura Vida”, het levensmotto van de Costa Ricanen. Voor hen is “Pura Vida” genieten van een relaxt en zorgeloos leven, ongeacht je omstandigheden. Het gaat over een eenvoudige waardering van het leven en het besef dat het leven is wat je ervan maakt.  Waarom je zorgen maken als je in het paradijs bent ? En het is dit stukje paradijs dat Sophie en Frederik met hun strandbar naar Knokke-Heist hebben gebracht.


Een combinatie van ‘gewone tafels’ met hippe loungehoekjes maakt dat je gezellig kan genieten van een hapje en een drankje / Una combinación de "mesas normales" con rincones de salón modernos donde se puede disfrutar de un aperitivo y una bebida.



Nog een troef van de strandbar is de unieke cocktailkaart die werd samengesteld met enkele klassiekers maar ook met eigen creaties, geïnspireerd op vakantiebestemmingen van over de hele wereld.  Voor mensen die geen alcohol willen of kunnen drinken, zijn er ook enkele heerlijke mocktails beschikbaar. En sinds kort liggen er ook enkele menukaarten in braille te wachten op personen met een visuele beperking.   


Fred’s Mojito (Appleton rum, verse muntblaadjes, limoen, ginger ale, geheim ingrediënt / Ron Appleton, hojas de menta fresca, lima, ginger ale, ingrediente secreto)

Ben je in Knokke-Heist dan is “Pura Vida” “the place to be”.




1. El paraíso de los surfistas.

Knokke-Heist (provincia de Flandes Occidental) es una de las costas más famosas de Bélgica y está situada en la frontera con los Países Bajos. También es un lugar ideal para la práctica del surf. El pionero del surf en Bélgica es Frank Vanleenhove (62 años) que ha vivido ahí toda su vida. Gracias a él, este deporte hoy está plenamente reconocido en Bélgica.

En 1982, Frank fundó "Surfers Paradise" y comenzó a organizar clases y campamentos de surf durante los meses de verano. Se invitó a varios surfistas extranjeros (principalmente de California) a impartir clases. Uno de ellos fue el costarricense Jerry Anthony Brown Kelis (36 años), originario de la provincia de Limón, quien guió a los jóvenes durante varios años y les enseñó los trucos del surf.

En 2012, Frank Vanleenhove fundó ,también en Knokke-Heist, “Lakeside Paradise”, un centro de deportes acuáticos situado en un lago de once hectáreas donde se pueden practicar diversos deportes acuáticos. A este centro también está vinculado un albergue juvenil, que cuenta con diez habitaciones, cada una decorada con sus propias fotografías de lugares para surfear en algún lugar del mundo, incluída Costa Rica.


La habitación Costa Rica/ De Costa Rica kamer (foto:Facebook pagina Lakeside Paradise)

 2. MuDesign (Diseño Mu).

El surf también está en la sangre de la familia Vandewalle. El padre Toni, con su empresa DLight, fue importador exclusivo para Bélgica de las marcas de surf O'Neill y Quiksilver entre 1982 – 2009,  enseñó a su hijo Dean a surfear en Knokke. Luego de vender su empresa, se mudó con toda la familia a su destino de surf favorito en Tamarindo (provincia de Guanacaste) y comenzó en Costa Rica en 2014 la empresa “Elite Beach Villas” como desarrollador inmobiliario.

Su esposa Muriel Haerens se encargó del mobiliario de algunas de sus lujosas villas de vacaciones, motivo por el que se creó la línea de muebles "MuDesign". Se trataba de una colección de muebles de diseño, hechos a mano en madera del árbol de guanacaste, el árbol nacional de Costa Rica, e inspirados en los colores del océano y la vida surfera.


(foto:Instagram RR Interior)

Hasta hace unos años, estas mesas de centro y sofás, provistos de una capa de epoxi, se vendían exclusivamente en Bélgica a través de “RR Interieur” en Knokke. Debido al gran aumento de los costes de transporte y principalmente a que la madera tropical no se adaptaba al clima belga y provocaba grietas en los muebles, se suspendieron las ventas de “MuDesign” en Bélgica.

El hijo de la familia Vandewalle, Dean (Deano para los amigos), ahora ha construido una exitosa carrera de surf en Costa Rica.

 

3. Festival de Dibujos Animados.

Desde 1962 se celebra en Knokke-Heist el concurso de dibujos animados más antiguo del mundo. También este año, caricaturistas de 70 países presentaron aproximadamente 2.265 viñetas. En el 2020, el tercer premio de este concurso (el llamado Sombrero de Bronce) fue para el costarricense Luís Demetrio Calvo Solís (47). Un ilustrador profesional desde 1995, cartaginés y conocido como “Mecho”. 


Una broma con un repartidor de pizzas le valió a Mecho el tercer premio y mil euros - Een grapje met een pizzakoerier leverde Mecho de derde prijs en de daarbij horende duizend euro op (foto : Facebook pagina Cartoonfestival Knokke Heist)

 

4. Café Dumolyn.

La tostadora de café Dumolyn está situada en Knokke-Heist desde 1953. Su café se basa en granos cuidadosamente seleccionados (exclusivamente Arábica), procedentes principalmente de África, Asia, Centro y Sudamérica.

El café se tuesta tradicionalmente según el método de “tostado lento”, es decir, a una temperatura más baja y durante un período más largo. Esto encarece el café, pero en cambio se obtiene un café bien equilibrado en el que el sabor suave y el aroma resaltan por sí solos.

En la gama de café Dumolyn encontrarán varios cafés exclusivos de “origen único”, lo que significa que sólo contienen granos de un solo país (posiblemente de diferentes plantaciones). Algunos cafés de la gama son provenientes de : Kenia, Guatemala, Santos (Brasil) y Costa Rica. Este último se describe como un café delicioso con el equilibrio perfecto entre sabores ácidos y dulces. Entre los cafés con granos de diferentes países destacamos el Java-Moka (con granos de Indonesia y Costa Rica).



 5. Pura Vida.

Después de 47 años, Sonia Malschaert se despidió en el 2015 de su “Sonia Beach” en la calle  Rubensplein de Knokke-Heist y un año después el beach bar pasó a manos de su nieta Sophie Eeckeman y su marido Frederik Torresan (37). El resultado fue un espacio de playa donde el disfrute y la tranquilidad son fundamentales. Un lugar con un ambiente lindo y tropical donde todos son bienvenidos y se sienten bien. El bar no podría haber tenido mejor nombre que “Pura Vida”, el lema de vida de los costarricenses. Para ellos, “Pura Vida” es disfrutar de una vida relajada y sin preocupaciones, independientemente de las circunstancias. Se trata de una simple apreciación de la vida y la comprensión de lo que se hace con ella. ¿Por qué preocuparse tanto cuando estás en el paraíso?. Y es este pedacito de paraíso el que Sophie y Frederik trajeron a Knokke-Heist con su bar de playa.



Con los muebles de madera y un toque de color te sientes como si estuvieras en Centroamérica / Met de houten meubels en een tikkeltje kleur waant men zich een beetje in Centraal Amerika

Otro activo es la carta de cócteles única que se ha elaborado con algunos clásicos pero también con creaciones propias, inspiradas en sus destinos vacacionales por todo el mundo. Para aquellas personas que no beban alcohol, también hay disponibles deliciosos mocktails. Y desde hace poco también hay algunos menús en Braille disponibles para personas con discapacidad visual.


Pura Vida (Manuel Antonio, Costa Rica) Vodka Mary White, piña, guayaba, cordial de albahaca casero / Mary White wodka, ananas, guave, zelfgemaakte basilicumsiroop

Si estás en Knokke-Heist, no olvides disfrutar del "Pura Vida".



 

Bronnen/Fuentes :

https://www.surfersparadise.be

https://www.lakesideparadise.be

https://www.knokke-heist.be/cartoonfestival-knokke-heist

https://shop.dumolyn.be

https://www.puravidaknokke.be

https://www.myknokke-heist.be

https://adminsi.cultura.cr

https://misterbarish.be

https://costarica.org/es/gente/pura-vida

Bert Voet, 19/09/2018, “Ik wil surfen tot ik niet meer kan”: Belgisch superpionier Frank Vanleenhove, De Tijd

Thijs Demeulemeester, 19/09/2018, Roots in Knokke, topcarrière in het buitenland, De Tijd

Mathias Mariën, 29/05/2024, Beach bar-o-meter. Pura Vida, het ‘cocktailstrand’ van Knokke-Heist, Het Laatste Nieuws