domingo, 27 de abril de 2014
sábado, 26 de abril de 2014
lunes, 21 de abril de 2014
Zoo Antwerpen opent vlindertuin / Zoológico de Amberes abre jardín de mariposas con mariposas de Costa Rica
Vier jaar na de sluiting van de laatste Vlaamse vlindertuin in Knokke-Zoute opent de Antwerpse Zoo een wintertuin vol vlinders. Wekelijks arriveren er 500 poppen van 50 soorten uit Costa Rica. Ze komen na vijf à zeven dagen uit en vliegen rond in de tuin - een architecturaal pareltje met vijvertjes, palmen en een waterval onder een grote koepel in staal en glas. Omdat het in België normaal te koud is, moet de Zoo de temperatuur in de wintertuin opdrijven tot 28 graden en zorgen voor een luchtvochtigheid tussen 70 % en 90 %. De blauwe morpho's, de bamboepage of de Griekse schoenmaker, het zijn slechts enkele van de 50 exotische vlindersoorten die voortaan de Wintertuin van de Zoo bevolken. De vlinders worden verzorgd door vijf tuiniers. Dit is niet zo gek omdat men in de Zoo de vlinders ook zelf gaat kweken en dan is heel wat plantenkennis vereist. De wintertuin is nu al geopend maar de Zoo verwacht dat tegen Pasen de meeste soorten te zien zullen zijn. Op een zonnige voormiddag of in de vroege namiddag zijn de vlinders het actiefst.
Artikel uit de krant Gazet van Antwerpen van
28/03/2014
Zoológico de Amberes abre mariposario con
mariposas de Costa Rica
Cuatro
años después del cierre del último jardín de mariposas en flandes el zoológico de Amberes abre en invierno un jardín lleno de mariposas. Semanalmente llegan allí 500 mariposas de 50 especies de Costa Rica. Vienen después
de cinco a siete días, y vuelan por el jardín - una joya arquitectónica con
estanques, palmeras y una cascada bajo una gran cúpula de acero y cristal. Debido a que es normalmente es
demasiado frío en Bélgica, el zoológico debió aumentar la temperatura en el
invierno a 28 grados y proporcionar una humedad entre el 70% y el 90%. El página de bambú, el morpho azul o el
zapatero griego, son sólo algunas de las 50 especies exóticas de mariposas que ahora
pueblan el jardín de invierno de este zoológico. Las mariposas serán atendidas
por cinco jardineros. Esto no es sorprendente, ya que las mariposas van creciendo
en el propio zoológico y luego se requiere de cierto conocimiento de las
plantas. El jardín de mariposas ya está abierto, y el zoológico espera con la Pascua
que se puedan ver la mayor cantidad de especies. En una mañana soleada o temprano
en la tarde, las mariposas están más activas.
El artículo fue tomado del periódico "Gazet van Antwerpen" del
28/03/2014
sábado, 19 de abril de 2014
DE EERSTE BELGEN IN COSTA
RICA
Zoals zoveel Spaanse
soldaten, die in de XVII-de eeuw gedetacheerd waren in Vlaanderen, trouwde Juan Lopez de la Flor met een jonge
Belgische, Maria Vatecant. De bruiloft vond plaats te Doornik, de geboortestad
van de bruid. Zij was de dochter van Gabriël Vatekant en Marguerite
Leblond. Uit het huwelijk werden in
Doornik vier kinderen geboren : Maria Elena, Juan Anselmo, Pedro José en
Carlos. Toen de familie naar Costa Rica verhuisde bleven de twee oudste
kinderen in België achter en dientengevolge arriveerde Juan Lopez de la Flor in
Cartago vergezeld van zijn echtgenote en de twee jongste kinderen. Op deze
wijze waren in 1665 Margarita de Watecant, Pedro José en Carlos Lopez de la
Flor de eerste Belgen die zich in Costa Rica vestigden. In 1666 schonk
Margarita het leven aan een meisje,
Teresa.
Juan Lopez de la Flor is beroemd in de geschiedenis van Costa
Rica want in 1666 trok hij ten strijde tegen een grote invasie zeerovers met
als resultaat het op de vlucht slaan van de indringers. Het hoofd van de piraten was Eduard Mansvelt,
de eerste Nederlander waarover is bericht dat hij in Costa Rica is geweest. Juan Lopez de la Flor was de gouverneur van
Costa Rica tussen 1665 en 1674.
Dona Margarita zoals zij in Costa Rica werd genoemd, stierf
in 1670 in Cartago en werd begraven in de meest eenvoudige parochiekerk van de
stad waar nu de ruines van de parochie zijn. Juan Lopez de la Flor legde zijn
ambt neer in 1674 en ging naar Panama waar hij in 1694 overleed.
En wat gebeurde er met de kinderen ?
De ene zoon Pedro Jose huwde in Cartago in 1673 met Ambrosia
de Echavarria Navarro y Retes en stierf rond 1675. Uit dit huwelijk waren kinderen en hierdoor hebben
talrijke Costa Ricanen, hoewel zij het soms niet weten Belgische voorvaderen.
De andere zoon Carlos was een priester. En dochter Teresa stierf tijdens haar
kinderjaren.
Uit : Costa Rica en België,
150 jaar van Victor Valembois
PRIMEROS BELGAS EN COSTA RICA
Como muchos otros soldados españoles destacados en
Flandes en el siglo XVII, don Juan Lopéz de la Flor se casó con una joven
belga, Margarita Vatecant. La boda se celebró en Tournai, ciudad natal de la
novia. Doña Margarita, como se le llamó en Costa Rica, era hija de Gabriel
Vatecant y Marguerite Leblond. Del matrimonio Lopéz de la Flor-Vatecant
nacieron cuatro hijos en Tournai : Maria Elena, Juan Anselmo, Pedro José y
Carlos. Cuanda lo familia se trasladó a Costa Rica, los dos hijos mayores
permanecieron en Bélgica y en consecuencia, don Juan Lopéz de la Flor llegó a
Cartago acompañado por su esposa y los dos menores. Fue así como, en 1665,
Margarita Vatecant , Pedro José y Carlos Lopez de la Florf se conviertieron en
los primeros hijos de Bélgica que se establecieron en el territorio de Costa
Rica. En 1666, doña Margarita dio a luz en Cartago a una niña, Teresa.
Juan Lopéz de la Flor es célebre en la historia de
Costa Rica porque en 1666 le tocó enfrentar una invasión pirata que terminó con
la subita retirada de los invasores.
El jefe de
los piratas era Eduard Mansvelt, el primer holandés del que se tiene noticia
que haya estado en Costa Rica. Juan López de la Flor fue el gobernador de Costa Rica entre 1665 y 1674.
La primera
belga de la historia de Costa Rica, doña Margarita, murió en Cartago en 1670 y
fue sepultada en la modestísima iglesia parroquial de Cartago, de las cual hoy
solamente se conservan las ruinas. Juan Lopéz de la Flor concluyó su período en
1674 y se trasladó a Panamá donde murió en 1694.
¿Y qué pasó con los niños?
Pedro José, se casó en Cartago en 1673 con Ambrosia de
Echavarría Navarro y Retes, y falleció alrededor de 1675. Del matrimonio hubo descendencia, y por ello hoy numerosos costarricenses
tienen lejanos antepasados belgas, aunque algunos no lo saben. El otro hijo Carlos, fue sacerdote. Y su hija Teresa, nacida en Cartago en 1666 y falleció durante su
infancia.
Información tomada de: Costa Rica y Bélgica, 150 años de Victor
Valembois
Foto tomada del Tropical Travel, de
Juan Carlos Vargas EUCR para LN
domingo, 13 de abril de 2014
Chocolate hecho en Bélgica con cacao de Costa Rica / Chocolade gemaakt in België met cacao uit Costa Rica
Chocolate hecho en Bélgica con cacao de Costa Rica
La empresa
belga Belcolade es una de las principales productoras de chocolate en el mercado
mundial, todos los productos Belcolade se elaboran en su planta ubicada en
Erembodegem, cerca de Bruselas. Su producto de chocolate amargo, contiene 64
por ciento cacao de Costa Rica.
Chocolade gemaakt in België met cacao uit Costa Rica
Het Belgische bedrijf Belcolade is een van de
belangrijkste producenten van chocolade in de wereldmarkt, alle producten van
Belcolade worden vervaardigt in de fabriek in Erembodegem, dicht bij Brussel. Het
product donkere chocolade bestaat 64 procent uit cacao van Costa Rica.
Foto: http://enforma.salud180.com/nutricion-y-ejercicio/5-propiedades-del-chocolate
Luis Guillermo Solís nieuwe president van Costa Rica / Luis Guillermo Solís nuevo Presidente de Costa Rica
Luis Guillermo Solís nieuwe president van Costa Rica
Luis Guillermo Solis van de
centrumlinkse PAC heeft de tweede en beslissende ronde van de
presidentsverkiezingen in Costa Rica gewonnen met 77,87 procent van de stemmen.
Solis was de enige echte kandidaat, nadat regeringskandidaat Johnny Araya weken
geleden wegens barslechte cijfers in de opiniepeilingen uit de actieve race was
gestapt. Presidente Laura Chinchilla mocht zich na haar ambtsperiode van vier
jaar niet meer kandidaat stellen. De in België en Luxemburg residerende Costa Ricanen
konden op zondag 6 april 2014 hun stem uitbrengen in hun ambassade in de
Louisalaan te Brussel. In stembureau 6458 hadden in totaal 27 vrouwen en 26
mannen zich hiervoor ingeschreven. Volgens de statistieken van de FOD Economie
leefden er op 1/1/2010 103 Costa Ricanen in België.
Luis Guillermo Solís nuevo
Presidente de Costa Rica
Luis Guillermo Solís del
partido Acción Ciudadano ganó en la
segunda y decisiva vuelta de las elecciones presidenciales en Costa Rica con un
77,87% de los votos. Que los resultados preliminares después de contar
el 91,7 por ciento de los votos. Solís fue el único candidato real, después de
candidato del gobierno Johnny Araya desisitiera de hacer propaganda debido a
las cifras espantosas en las encuestas semanas atrás La presidenta Laura Chinchilla
no se valoro como candidato después de su mandato de cuatro años. Residentes
costarricenses en Bélgica y Luxemburgo, pudieron votar el pasado Domingo, 06 de
abril 2014 ;en su embajada en la Avenue Louise, en Bruselas. En la junta
electoral número 6458 se inscribieron un
total de 27 mujeres y 26 hombres. Según las estadísticas de la FOD ( oficina de
gobierno federal) departamento de Economía hasta 1/1/2010 habían un total de 103
costarricenses viviendo en Bélgica.Foto tomada del facebook del señor Luis Guillermo Solís.
De metalen kerk van Grecia/ La Iglesia de metal de Grecia (Iglesia Nuestra Señora de las Mercedes) hecho con metal belga
De metalen kerk van Grecia.
De nieuwe structuur werd gebouwd op de huidige plaats
van de rode metalen kerk en was vervaardigd uit hout. Enkele jaren later
werd een toren toegevoegd aan de houten structuur.
De kerk werd rood geschilderd om het feit dat het een
metalen structuur heeft te benadrukken.
En 1944 se empezó a trabajar en la
construcción de una nueva iglesia, y se completó a finales
de 1847. La nueva estructura fue construida en el sitio
actual de la iglesia del metal rojo fue hecha de
madera. Unos años más tarde se le construyó la torre.
Toen we begin dit jaar de kerk van Grecia (gelegen in
de provincie Alajuela) bezochten, vertelde de gids ons dat de kerk indertijd
per vergissing naar Puntarenas in Costa Rica was verzonden in plaats van naar
Punta Arenas in Chili. Dit is echter een fabeltje evenals het verhaal dat de
kerk per vergissing naar Grecia in Costa Rica zou verzonden zijn terwijl het
eigenlijk bedoeld was als een gift voor een stad in Griekenland (wat Grecia is
in het Spaans).
De metalen kerk was wel degelijk bestemd voor Grecia
in Costa Rica. Het was het resultaat van de gezamenlijke inspanningen van de
inwoners van Grecia, de Katholieke Kerk, de Costa Ricaanse overheid en Alejo E.
Jimenez-Bonnefil, een succesvol koffieproducent en exporteur uit de omgeving
die belast was met het vinden van een bedrijf dat de kerk kon bouwen en van de
import van de metalen structuur.
Waarom de kerk in metaal moest gemaakt worden, vonden
we terug op de website van de Parroquia Nuestra Senora de las Mercedes de
Grecia (O.L. Vrouw Parochie van Mercedes van Grecia).
Rond 1840 had Grecia een kleine kapel gemaakt uit klei
(modder en stro) met een strodak. Toen de stad alsmaar groter begon te worden,
had men ook de behoefte aan een nieuwe en grotere kerk. In 1844 begon men aan
de bouw van een nieuwe kerk en deze was voltooid eind 1847.
De houten kerk werd zwaar beschadigd door een brand
dus in 1872 werd een man uit Guatemala (Estrada) belast met de herstelling,
uitbreiding en omzetting van de kerk naar een gemetselde structuur. Het idee
was dat een structuur van metselwerk bestand zou zijn tegen een brand.
In 1888 was de constructie bijna klaar en het ijzeren
dak was geïnstalleerd toen een aardbeving de torens en een deel van de kerk
verwoestte.
Toen besloot men om nieuwe technologie te gebruiken
door het bouwen van een metalen kerk die bestand zou zijn tegen aardbevingen.
In 1891 werd een contract getekend met de Belgische
firma Dresse Aux Ateliers de la Societe de Couvillet die gespecialiseerd was in
metalen structuren.
In oktober 1892 kwamen de eerste metalen stukken aan
in de haven van Limon in twee cargo schepen.
Eens uitgeladen werd het materiaal getransporteerd per
spoor naar Alajuela.
In Alajuela werd het materiaal dan geladen in
ossenkarren en – wagens die dan het laatste traject van 21 kilometer naar
Grecia dienden af te leggen. De wagens hadden minimum 3-4 tot soms 14
ossenspannen nodig om het zware materiaal over het ruige terrein tussen
Alajuela en Grecia te krijgen. Elke trip nam ongeveer een week in beslag.
Het materiaal werd voor 2 jaar bewaard in wat nu het
Centrale Park van Grecia is terwijl de inwoners financieel konden recupereren
en uitkijken naar een aannemer of ingenieur die de kerk kon assembleren. Met de
technische en financiële bijstand van President Rafael Iglesias Castro en de
Heer Lucas Fernandez werd de kerk volledig voltooid in december 1897.
8 hijstoestellen waren nodig om de zware metalen
platen op hun plaats te krijgen.
In 1911 werden de deuren en raamkozijnen (die niet met
de rest van het materiaal uit België werden verzonden) besteld bij Clement Casa
Costructtore in Ferro Prada, Milaan, Italië. Handgeschilderde en geblazen
glasramen werden ook verworven in Italië en dragen bij tot de schoonheid van
deze fantastische structuur.
De kerk werd rood geschilderd om het feit dat het een
metalen structuur heeft te benadrukken.
Comenzamos este año visitando la
iglesia de Grecia (ubicada en la provincia de Alajuela),
el guía nos indicó que la iglesia originalmente era para
un lugar llamado Punta Arenas, en Chile y
erróneamente llegó a Puntarenas en Costa Rica. Sin embargo, esto
es un mito como lo es el que la iglesia fuese
enviada por error, cuando en realidad fue una idea concebida para la
ciudad en Grecia.
La iglesia fue el
resultado de los esfuerzos conjuntos del pueblo de Grecia, la
Iglesia Católica, el gobierno de Costa Rica y el señor
Alejo E. Jiménez-Bonnefil, un productor de
café exitoso y exportador de la zona, que tuvo la tarea
de encontrar una empresa que construyera una iglesia de metal e
importara la estructura metálica.
¿Por qué la
iglesia tenía que ser hecha en el metal? Debido a que en 1840,
Grecia contaba con un oratorio recubierto todo de paja y cuando la
ciudad comenzó a hacerse cada vez más grande, se vio en la necesidad
de una iglesia más grande.
( Información tomada de la página web de
la Parroquia Nuestra Señora de las Mercedes de Grecia).
La iglesia de madera fue severamente
dañada por un incendio en 1872, por lo que un hombre
de Guatemala ( de apellido Estrada) se encargó de
la reparación, ampliación y transformación de la iglesia a
una estructura de mampostería. La idea era
que una estructura de mampostería la protegería
del fuego.
En 1888 la
construcción estaba casi acabada y el techo de hierro se
instaló cuando un terremoto golpeó las torres y
destruyó parte de la iglesia.
En octubre de 1892
la primera piezas de metal llegaron en el puerto de Limón en
dos buques de carga.Una vez descargado, el material fue
transportado por ferrocarril a Alajuela. Después el material fue
transportado en carretas , el material era pesado
sobre todo para lo accidentado de cada viaje, que duraba una
semana en completarse. El material se almacenó durante dos
años en lo que es hoy el Parque Central de Grecia, en el
tanto los griegos se recuperaban financieramente de los gastos; éstos
buscaron un contratista o ingeniero para montar la
iglesia. Con la asistencia técnica y financiera del
presidente Rafael Iglesias Castro y el
Sr. Lucas Fernández, la iglesia fue terminada en
diciembre de 1897.
Información tomada de:
http://bandbgrecia.com/blog/author/46-james-campbell
viernes, 4 de abril de 2014
“Metallic School” / Escuela Buenaventura Corrales, también conocida como "Escuela Metálica" hecho con metal belga
Dichtbij het Francisco Morazan Park in
San Jose, tussen Avenues 3 en 7, bevindt zich de
“Metallic School”, een
historisch gebouw en het embleem van de vorige eeuw, dat niet alleen staat voor
de architectonische schoonheid en goede smaak in oude gebouwen, maar ook voor
de vooruitgang en educatieve revolutie in ons land na de onafhankelijkheid.
Het werk werd uitbesteed aan de
architect Charles Thirion van het bedrijf Forges d'Aiseau, gevestigd in België,
die verantwoordelijk was voor het ontwerp en de ontwikkeling van het
structurele deel, dat gebeurde tussen 1890 en 1892. Dit gebouw kostte ongeveer
340.000 francs in deze eeuw en werd gekenmerkt voor het hebben van twee
niveaus. Het werd gemaakt van metaal waaraan het gebouw ook zijn naam dankt.
Het wordt nog steeds gebruikt als lagere school.
Muy cerca del Parque Francisco Morazán en San José, entre las avenidas 3 y 7, se ubica la Escuela Metálica, un edificio histórico y emblemático del siglo pasado, que representa no solo la belleza arquitectónica y el buen gusto en las edificaciones de antaño, sino también el progeso y revolución educativa presentada en nuestro país en los albores después de la independencia.
La obra fue contratada al Arq. Charles Thirion de la Empresa Forges d´
Aiseau ubicada en Bélgica, la que tuvo a su cargo el diseño y la elaboración de
la parte estructural, lo cual sucedió entre 1890 y 1892. Este edificio tuvo un costo aproximado de
340.000 francos en aquella época y se destacaba por tener dos niveles.
Fotografía tomada de http://es.wikipedia.org/wiki/Carmen_(Costa_Rica)
Suscribirse a:
Entradas (Atom)