Según la gran investigación
sobre chocolate realizada por Côte d'Or, el 73% de los belgas siempre tienen
chocolate en su casa. Los mayores de 55 años, incluso hasta un 80%. Las
personas de 18 a 54 años adoran el chocolate con leche y a los mayores de 55
años les gusta más el chocolate negro.Con una cuota de mercado del 15%, Bélgica es el tercer mayor importador de cacao en Europa después de los Países Bajos y Alemania. En 2016, Bélgica importó alrededor de 305,000 toneladas de granos de cacao. En Bélgica se encuentra el segundo puerto de cacao más grande del mundo (Amberes) después de los Países Bajos (Amsterdam). Este hecho explica la gran cantidad de granos de cacao importados directamente de los países productores (97% de las importaciones totales en 2016). África es el proveedor más grande con alrededor del 80%. En primer lugar, Costa de Marfil tiene un 58%, seguido de Ghana con un 18%. Luego sigue República Dominicana (4.8%) y Perú (3.9%). Nicaragua es el mayor proveedor de la región centroamericana, seguido de Costa Rica.
El cacao tiene una larga
historia en Costa Rica. El grano de cacao (hecho de chocolate) fue utilizado
originalmente, entre otros, por la población Chorotega y Bribri como medio de
pago hasta 1930. El grano de cacao fue muy importante, cultural y económico
para este pueblo indígena de Costa Rica. Las mujeres de la tribu Bribri
hicieron una bebida especial de chocolate para rituales y festividades. El
nombre latino del árbol del cacao, Theobroma cacao, no significa "el
alimento de los dioses" para nada. Antes de que el café y los plátanos se
hicieran cargo, el cacao fue una vez el producto de exportación más grande de
Costa Rica.
La producción de cacao tuvo
una importante recaída en 1979 cuando un hongo atacó muchas plantaciones.
Además, el precio del cacao había bajado tanto que los agricultores se fueron
interesando por otros cultivos, como el plátano y la piña. Como resultado, la
producción se redujo de unas 10,000 toneladas de cacao a tan solo 1,500
toneladas. Fue entonces cuando se crearon árboles de cacao que eran inmunes a
este hongo y entonces la producción de cacao comenzó de nuevo.
La mayor parte del cacao
producido en Costa Rica es de la variedad Trinitario. Hay 3 regiones cacaoteras
: Upala cerca de la frontera con Nicaragua. Y luego están las regiones de Limón
y de Cahuita cerca de la frontera con Panamá. En este último lugar se encuentra
el museo nacional del cacao, donde un amable guía te cuenta todo lo anterior y
mucho más. Aquí encontramos 3 variedades de Trinitario: uno con un color verde
que permanece verde, pero también hay mazorcas de cacao rojas que se ponen
amarillos cuando están maduras y una tercera variedad que primero ésta verde y
luego se vuelve amarilla. 
Volgens het grote chocolade-onderzoek
van Côte d’Or heeft liefst 73 % van de Belgen altijd chocolade in huis. Bij wie
ouder is dan 55, is dat zelfs 80 %. 18 tot 54 jarigen houden meer van
melkchocolade en 55-plussers houden meer van donkere chocolade.
Met een marktaandeel van 15 % is
België de derde grootste importeur van cacao in Europa na Nederland en
Duitsland. In 2016 importeerde België ongeveer 305.000 ton cacaobonen. In
België bevindt zich de tweede grootste cacaohaven ter wereld (Antwerpen) na
Nederland (Amsterdam). Dit feit verklaart de grote hoeveelheid aan cacaobonen
die rechtstreeks geïmporteerd worden uit de producerende landen (97 % van de
totale import in 2016). Afrika is met ongeveer 80 % de grootste leverancier. Op
de eerste plaats staat Ivoorkust met 58 % gevolgd door Ghana met 18 %. Dan
volgen de Dominicaanse Republiek (4,8 %) en Peru (3,9 %). Van de Centraal-Amerikaanse regio is
Nicaragua de grootste leverancier, gevolgd door Costa Rica.
Cacao heeft een lange
geschiedenis in Costa Rica. De cacaoboon (waar chocolade van wordt gemaakt)
werd oorspronkelijk gebruikt door onder andere de Chorotega en Bribri bevolking
als een betaalmiddel en dit tot 1930. De cacaoboon was zeer belangrijk,
cultureel en economisch voor deze inheemse bevolking van Costa Rica. De vrouwen
van de Bribri stam maakten een speciale chocoladedrank voor rituelen en
festiviteiten. De latijnse naam van de cacaoboom, Theobroma cacao, betekent
niet voor niets “het voedsel van de goden”.
Vooraleer de koffie en de bananen het overnamen, was cacao ooit het
grootste export product van Costa Rica.
De cacaoproductie kende een
enorme terugval in 1979 toen een schimmel heel wat plantages aantastte.
Bovendien was de prijs van de cacao zodanig gedaald dat de interesse van de
landbouwers naar andere cultuurgewassen uitging, zoals bananen en ananas. Hierdoor viel de productie terug van ongeveer
10.000 ton cacao naar slechts 1.500 ton. Het was slechts wanneer men cacaobomen
creëerde die immuun waren voor deze
schimmel dat de cacaoproductie een
comeback maakte.
Het grootste gedeelte van de
geproduceerde cacao in Costa Rica is van het Trinitario-type. Er zijn 3
cacaogebieden : Upala dichtbij de grens met Nicaragua. En dan heb je nog die
van Limon en die van Cahuita dichtbij de grens met Panama. In deze laatste
plaats bevindt zich het nationaal museum van de cacao waar een vriendelijke
gids je al het voorgaande vertelt en nog veel meer. Hier treft men 3 Trinitariovariëteiten
aan : een met een groene kleur die groen blijft maar ook rode cacaonoten die
geel kleuren wanneer ze rijp zijn en een derde variëteit die eerst groen is en
nadien geel verkleurt.
Bronnen/Fuentes:
Het Laatste Nieuws
