El
jardín botánico de Meise (provincia de Brabante Flamenco) fue fundado en 1797
con el nombre de “Jardin botanique de Bruxelles” (Jardín Botánico de Bruselas)
y, por lo tanto, es más antiguo que el propio Reino de Bélgica. Hasta 1815, la
actual Bélgica formó parte del Imperio francés de Napoleón Bonaparte. El jardín
botánico surgió del jardín del antiguo Palacio de Nassau, ubicado en “Koudenberg”,
uno de los distritos más altos de Bruselas, y luego se trasladó en 1829 al “Kruidtuin”,
un parque en Bruselas y de allí en 1958 a su ubicación actual en Meise.
En el dominio de 92 hectáreas, se pueden admirar más de 7.000 tipos diferentes de plantas (árboles, arbustos y plantas herbáceas) al aire libre. Las plantas que no prosperan en el clima belga se alojan en el palacio de plantas donde se encuentran miles de especies de plantas según su bioma (las grandes zonas de vegetación de la tierra con su clima típico). Durante un paseo por más de diez invernaderos podrás descubrir : plantas del desierto, la sabana y la selva tropical.
Además,
el jardín botánico cuenta con un gran herbario con cerca de cuatro millones de
ejemplares, una biblioteca botánica con más de doscientas mil obras con
publicaciones desde el siglo XV hasta la actualidad y un banco de semillas reconocido
internacionalmente que se utiliza, entre otras cosas, para la reintroducción de
especies desaparecidas o para investigación científica.
Las plantas del jardín provienen de todo el mundo. Es difícil determinar exactamente cuántas vienen de Costa Rica. Debido a que el texto adjunto que se puede encontrar con cada planta menciona el área de distribución, esta puede ser un país específico, pero también diferentes países o una descripción general como Centroamérica. El jardín botánico también tiene una base de datos con todas las especies en su poder, pero no menciona el área de distribución sino solo el país donde se recolectaron estas plantas. Por lo tanto, una planta específica podría ser de Costa Rica, pero se incluye en la lista otro país donde se recolectó.
Episcia Dianthiflora
es una cubierta vegetal con flores blancas que se da en Costa Rica, entre otros
lugares / Episcia Dianthiflora is een bodembedekker met witte bloemen die onder
andere voorkomt in Costa Rica
En 1887 los suizos Henri Pittier y Adolphe Tonduz viajaron a Costa Rica con el propósito de coleccionar plantas. Don Pittier fundaría poco tiempo después el Instituto Nacional de Meteorología y asumiría la dirección del Instituto Físico-Geográfico. Don Tonduz fue el iniciador de la botánica científica en Costa Rica y el primer director del Herbario Nacional de Costa Rica.
Adolpe Tonduz, fotografiado
en Costa Rica alrededor 1895 / gefotografeerd in Costa Rica rond 1895.
(Foto:Rudd Painter, gracias a/met dank aan Archives des Conservatoire et
Jardines Botaniques de la Ville de Genève)
Dado
que ni el Museo Nacional ni el Instituto Físico-Geográfico tenían los fondos
necesarios para clasificar la creciente colección de plantas recolectadas por los
señores Pittier, Tonduz y otros colaboradores, se llamó a botánicos extranjeros
para ayudar. Don Tonduz conservaba uno o dos ejemplares en el Museo Nacional y
el resto los enviaba mensualmente al Real Jardín Botánico de Bruselas, donde
trabajaba el belga Théophile Durand. Él había colaborado con Henri Pittier para
el estudio de la flora en el cantón suizo de Vaud y ambos habían sido buenos
amigos desde entonces.
Théophile Durand envió los especímenes recibidos de Costa Rica a especialistas en Bélgica, Suiza, Francia, Alemania y Estados Unidos, quienes le devolvieron sus hallazgos y diagnósticos. El Sr. Durand envió una gran cantidad de especímenes de varias especies de orquídeas al alemán Rudolf Schlechter en Berlín para su identificación. Por lo tanto, es don Durand quien fue responsable del interés de toda la vida de don Schlechter en las orquídeas de Costa Rica.
Peperomia Quadrifolia
es una especie de pequeñas plantas herbáceas que se dan en Costa Rica, entre
otros / Peperomia Quadrifolia is een soort kleine kruidachtige planten die
onder andere voorkomen in Costa Rica
Con todo el material recopilado y los diagnósticos recibidos, los señores Durand y Pittier publicaron el primer volumen de las “Primitiae Florae Costaricensis” (la primera flora de Costa Rica) en Bruselas entre 1891 y 1895. El trabajo abarcó más de 450 páginas y originalmente estaba destinado solo a botánicos profesionales. Los comentarios estaban en francés y las descripciones técnicas de las casi cinco mil plantas en latín.
Equisetum myriochaetum
es una especie de cola de caballo que es nativa de Costa Rica, entre otros
lugares / Equisetum myriochaetum is een paardenstaart die onder andere voorkomt
in Costa Rica (foto : Linda De Volder)
Mientras
tanto, Théophile Durand estaba tan ocupado con su trabajo en el Jardín Botánico
de Bruselas que tuvo que terminar la colaboración con don Pittier en 1895.
Théophile Durand se convertiría más tarde, de 1901 - 1912, en el director del
Jardín Botánico Nacional de Bélgica.
El Sr. Pittier luego solicitó la ayuda del estadounidense John Donnell-Smith para clasificar aún más la colección de plantas recolectadas, de modo que se pudieran publicar algunas partes adicionales de "Primitiae Florae Costaricensis".
Rhipsalis Kirbergii
también se llama cactus de coral y es una planta selvática de las selvas
tropicales de América Central y del Sur / Rhipsalis Kirbergii wordt ook
wel koraalcactus genoemd en is een
jungleplant uit de regenwouden van Centraal-
en Zuid- Amerika
Los invitamos a visitar en Bruselas este maravilloso jardín, el horario de apertura lo puede encontrar en su página web ( se encuentra en las fuentes de este artículo).
De plantentuin in Meise (provincie Vlaams-Brabant)
werd opgericht in 1797 onder de naam “Jardin botanique de Bruxelles”
(Botanische Tuin van Brussel) en is dus ouder dan het Koninkrijk België zelf.
Tot 1815 was het huidige België immers een onderdeel van het Franse keizerrijk
van Napoleon Bonaparte. De plantentuin was gegroeid uit de tuin van het
voormalige Nassaupaleis, gelegen op de Koudenberg, één van de hoger gelegen
stadsdelen van Brussel en verhuisde in 1829 naar de Kruidtuin, een park in
Brussel en vandaar in 1958 naar de huidige locatie in Meise.
Op het 92 hectare groot domein kan men in openlucht meer dan 7.000 verschillende soorten planten (bomen, struiken en kruidachtige planten) bewonderen. De planten die niet in het Belgisch klimaat gedijen, werden ondergebracht in het plantenpaleis waar de vele duizenden plantensoorten werden aangeplant volgens hun bioom, de grote vegetatiezones van de aarde met hun typische klimaat. Tijdens een wandeling door meer dan tien broeikassen kan men planten ontdekken uit onder andere de woestijn, de savanne en het tropisch regenwoud.
In het plantenpaleis waan je je echt in een tropisch regenwoud / En el
palacio de plantas es como estar en una selva tropical
Verder heeft de plantentuin een groot herbarium met
ongeveer vier miljoen stalen, een botanische bibliotheek met meer dan tweehonderd
duizend werken met publicaties van de 15de eeuw tot vandaag en een
internationaal erkende zadenbank die onder andere gebruikt wordt voor de
herintroductie van verdwenen soorten of voor wetenschappelijk onderzoek.
De planten in de tuin komen van over de gehele wereld. Hoeveel er precies uit Costa Rica afkomstig zijn, is moeilijk te bepalen. De begeleidende tekst die bij elke plant terug te vinden is, vermeldt immers het verspreidingsgebied, dit kan een welbepaald land zijn, maar ook verschillende landen of een algemene omschrijving zoals Centraal Amerika. De plantentuin heeft ook een database met alle in hun bezit zijnde soorten maar deze vermeldt niet het verspreidingsgebied maar enkel het land waar deze planten werden ingezameld. Een welbepaalde plant kan aldus voorkomen in Costa Rica maar staat in deze lijst vermeld onder een ander land omdat deze daar werd ingezameld.
Costus Plicatus of
spiraal gember komt voor in Costa Rica en Panama / Costus Plicatus o jengibre
en espiral se encuentra en Costa Rica y Panamá
Over het inzamelen van planten gesproken. In 1887 trokken de Zwitsers Henri Pittier en Adolphe Tonduz met dit doel naar Costa Rica. Henri Pittier zou niet veel later het Nationaal Meteorologisch Instituut oprichten en de leiding overnemen van het Fysisch-Geografisch Instituut. Adolphe Tonduz was de initiator van de wetenschappelijke botanie in Costa Rica en de eerste directeur van het Nationaal Herbarium van Costa Rica.
Henry Pittier,
gefotografeerd in Costa Rica in 1903 / fotografiado en Costa Rica en 1903 (foto
met dank aan/gracias a Rudolf Jenny)
Vermits noch het Nationaal Museum noch het
Fysisch-Geografisch Instituut de nodige fondsen hadden om de snel groeiende
collectie van de door Pittier, Tonduz en andere medewerkers ingezamelde planten
te classificeren, werd de hulp ingeroepen van buitenlandse botanisten. Adolphe
Tonduz bewaarde een of twee exemplaren in het Nationaal Museum en de rest werd
maandelijks verzonden naar de Koninklijke Botanische Tuin in Brussel waar de
Belg Théophile Durand werkzaam was. Die had nog samengewerkt met Henri Pittier
voor de studie van de flora in het Zwitserse kanton Vaud en beiden waren
sindsdien goede vrienden.
Théophile Durand stuurde de uit Costa Rica ontvangen exemplaren verder door naar specialisten in België, Zwitserland, Frankrijk, Duitsland en de Verenigde Staten die hun bevindingen en diagnoses terugstuurden. Een groot aantal exemplaren van diverse orchideeën soorten werden door Durand voor identificatie naar de Duitser Rudolf Schlechter in Berlijn gestuurd. Het is dan ook Durand die verantwoordelijk was voor de levenslange interesse van Schlechter voor de orchideeën van Costa Rica.
Epidendrum Ciliare is
een orchidee die voorkomt in Centraal-Amerika / Epidendrum Ciliare es una
orquídea originaria de América Central
Met al het verzamelde materiaal en de ontvangen diagnoses werd door Durand en Pittier tussen 1891 en 1895 in Brussel het eerste deel gepubliceerd van de “Primitiae Florae Costaricensis” (de eerste flora van Costa Rica). Het werk telde meer dan 450 pagina’s en was oorspronkelijk alleen bedoeld voor professionele botanisten. De commentaren waren in het Frans, de technische beschrijvingen van de bijna vijfduizend planten in het Latijn.
Osa pulchra, een
zeldzame trompetvormige bloem inheems in het Osa schiereiland van Costa Rica /
Osa pulchra, una rara flor en forma de trompeta, originaria de la península de
Osa en Costa Rica (foto : Elmar Robbrecht)
Théophile Durand had het intussen zo druk gekregen met zijn werk in de Plantentuin te Brussel dat hij de samenwerking met Pittier in 1895 diende stop te zetten. Théophile Durand zou later, van 1901 tot 1912, directeur worden van de Nationale plantentuin van België.
Henri Pittier riep dan maar de hulp in van de
Amerikaan John Donnell-Smith om de ingezamelde plantencollectie verder te
classificeren waardoor nog enkele bijkomende delen van de “Primitiae Florae
Costaricensis” konden gepubliceerd worden.
Wij nodigen u uit om deze prachtige tuin in Brussel te bezoeken, de openingstijden zijn te raadplegen op haar website (terug te vinden in de bronnen van dit artikel).
Het kasteel van Boechout midden in de plantentuin / El castillo de
Boechout en medio del jardín botánico
Bronnen/Fuentes:
Website/Sitio web Plantentuin Meise www.plantentuinmeise.be
Dr. Marc Reynders, Scientific management of the
indoor living plant collections,
Botanic Garden Meise
Théophile
Alexis Durand, La Biographie Nationale, André Lawalrée
States of Nature, Science, Agriculture and
Environment in the Spanish Caribbean, Stuart Mc Cook
Plant diversity and biogeography of the Golfo Dulce
region, Costa Rica, Werner Huber, Anton Weissenhofer, Nelson Zamora & Anton
Weber
Orchids in Costa Rica, Carlos Ossenbach
Tonduz
el desconocido, La Nación, 08/03/2009
Primitiae
Florae Costaricensis, Théophile Durand & Henri Pittier
