lunes, 9 de octubre de 2023

Belgische fietser doorkruist Amerika / Ciclista belga cruza América


Een leraar in Don Bosco Hoboken (provincie Antwerpen) begon begin mei vorig jaar aan een fietsavontuur dat hem in ongeveer 22 maanden van Alaska naar Argentinië zou moeten brengen. De momenteel 28-jarige Jonathan Van Nieulande hoopt volgend jaar in januari na zo’n 30.000 kilometer aan te komen in Patagonië. 

Ergens in Guatemala / En algun lugar de Guatemala

Jonathan is met deze fietstocht zeker niet aan zijn proefstuk toe. Sinds 2013 heeft hij al heel wat rondgefietst in onder andere Schotland, Nepal, Italië, de Balkan, Zweden, Ijsland en uiteraard België.  In 2021 reed hij samen met zijn vader nog met de fiets op vijftien dagen van Antwerpen, via Nederland en Duitsland,  naar de Middellandse Zee in het zuiden van Frankrijk (in totaal 1612 kilometer). 


Jonathan en zijn vader op de top van de Mont Ventoux (Frankrijk) / Jonathan y su padre en la cima del Mont Ventoux (Francia)

 Als leraar probeert Jonathan zijn leerlingen dagelijks te motiveren en te inspireren om steeds het beste van zichzelf te geven, om hen te verleiden tot het dromen van grootse dingen en om deze dromen dan ook nog eens na te jagen.  Met deze fietstocht wil hij het goede voorbeeld geven aan zijn leerlingen.

Voor de realisatie van zijn droom had hij ongeveer twintigduizend euro gespaard waardoor hij kon beschikken over een dagelijks budget van 27 euro/dollar waarmee  hij moet slapen, eten en leven.


In België ligt alles klaar om het grote avontuur aan te vangen / En Bélgica todo está preparado para empezar la gran aventura.

Tijdens zijn fietstocht geniet Jonathan van de natuur en maakt hij mooie foto’s. Hij zou in de toekomst graag fotograaf worden voor “National Geographic” of “Discovery Channel”.

De fietstocht echter is er niet enkel voor het avontuur maar is ook nog gekoppeld aan het goede doel. Jonathan probeert immers, via sponsoring, geld in te zamelen voor Via Don Bosco, een organisatie die leerlingen in Centraal- en Zuid-Amerika helpt zodat ze naar school kunnen gaan. Ze investeren in de lokale lerarenopleiding en helpen afgestudeerde jongeren op de arbeidsmarkt. Tijdens zijn tocht zal Jonathan in El Salvador, Ecuador, Bolivia en Peru alle scholen bezoeken die Via Don Bosco ondersteunt.

Wanneer hij begin volgend jaar zijn eindpunt Ushuaia zal bereiken, zou hij in totaal zo’n 17 landen doorkruist moeten hebben. Zo kwam Jonathan van half augustus tot begin september van dit jaar,   met al zo’n twintigduizend kilometers in de benen, in Costa Rica aan. Voor elk land dat hij passeerde of nog moet passeren, heeft Jonathan vooraf een lijstje gemaakt van dingen die je daar absoluut moet gezien of moet gedaan hebben. Voor Costa Rica waren dat de volgende drie dingen : een luiaard zien, slapen op het strand en genieten van een prachtige zonsondergang.


Op zijn Instagram pagina vertelt Jonathan hierover dat het op een fiets niet zo makkelijk was om op boomtoppen een luiaard te spotten. Iedereen zei hem dat het Nationaal Park Manuel Antonio de plek was om deze schattige boomknuffelaars te zien. Maar daar  zaten ze zo hoog in de bomen dat je ze zonder telescoop niet kon zien. Via Instagram ontving Jonathan dan een privébericht over een afgelegen strand zonder toeristen en met veel luiaards. Op deze geheime locatie kon hij genieten van deze prachtige dieren “die veel wijsheid lijken te bezitten, alsof ze een diepe verbinding hebben met de aarde en haar geschiedenis”.


Een luiaard op de “geheime locatie” / Un perezoso en el “lugar secreto”. 

“Staande op het strand, omringd door het kalme geluid van de oceaan en de betoverende oranje gloed van de ondergaande zon weerspiegeld in het water, kan je je één voelen met de natuur” vertelt Jonathan.

De ervaring van slapen op het strand was echter niet helemaal zoals hij het zich had voorgesteld. “Je fiets het strand op duwen is een slopende training. Je spullen zandvrij proberen te houden als je omringd bent door een miljoen korrels, is bijna onmogelijk. Zodra de zon onderging, begonnen de  aanvallen van muggen en zandvlooien.  De zee was zo luid dat slapen bijna onmogelijk was”. Jonathan werd wakker gemaakt door het levendige geluid van de bomen. “Een adembenemende zonsopgang, helemaal alleen op het strand, doet je die nachtmerrieachtige nacht helemaal vergeten en laat je de rest van de dag met een glimlach op je gezicht achter”.  


De reis kende tot nu toe jammer genoeg ook enkele minder mooie ervaringen. Tijdens de vlucht die hem eind april 2022 naar Anchorage (Alaska) bracht, werden zijn camera en GoPro (een kleine action camera in broekzakformaat) gestolen.  En begin deze maand in Peru werd hij ‘s nachts door een gewapende bende overvallen die van hem 400 Peruviaanse soles (ongeveer 100 euro) en 100 dollar ontvreemden. Zodoende werd Jonathan niet alleen beroofd van zijn geld maar ook van de magie van het wildkamperen. Maar hij neemt het positief op en kan alles wel goed relativeren. “Zo leer je omgaan met tegenslagen”. 

Diegenen die Jonathan willen sponsoren of die zijn verhalen willen lezen, kunnen de hele fietsroute op de voet volgen op zijn Instagram pagina of op zijn website. Daarvan komen ook alle foto’s gebruikt in dit artikel. 

Het resultaat van anderhalf jaar zonder scheerbeurt / El resultado de un año y medio sin afeitarse.

*   *   *   *   *   *   *   *   *   *

Un profesor del Colegio Don Bosco Hoboken (provincia de Amberes) se embarcó a principios de mayo del año pasado en una aventura en bicicleta que lo llevaría desde Alaska hasta Argentina en unos 22 meses. Jonathan Van Nieulande, actualmente de 28 años, espera llegar a la Patagonia en enero del próximo año después de recorrer unos treinta mil kilómetros.

Ciertamente este no es el primer paseo en bicicleta de Jonathan. Desde 2013 ha pedaleado por Escocia, Nepal, Italia, los Balcanes, Suecia, Islandia y, por supuesto, Bélgica. En 2021, él y su padre recorrieron quince días en bicicleta desde Amberes, pasando por Países Bajos y Alemania, hasta el mar Mediterráneo, en el sur de Francia (un total de 1.612 kilómetros).


Jonathan en Islandia / Jonathan in Ijsland

Como profesor, Jonathan intenta motivar e inspirar a sus alumnos todos los días para que siempre den lo mejor de sí mismos, para invitarlos a soñar grandes cosas y luego perseguir esos sueños. Con este recorrido en bicicleta quiere dar un buen ejemplo a sus alumnos.


Para realizar su sueño ahorro unos veinte mil euros, lo que le daba un presupuesto diario de 27 euros/dólar para dormir, comer y vivir durante el recorrido.

Durante su paseo en bicicleta, Jonathan disfruta de la naturaleza y toma hermosas fotografías. Le gustaría convertirse en fotógrafo de “National Geographic” o “Discovery Channel” en el futuro.


Sin embargo, el paseo en bicicleta no es sólo una aventura sino que también está vinculado a una buena causa. Después de todo, Jonathan está tratando de recaudar dinero a través del patrocinio de Via Don Bosco, una organización que ayuda a estudiantes de Centro y Sudamérica para que puedan ir a la escuela. La organización Invierte en formación de docentes locales y ayudan a los jóvenes graduados a ingresar al mercado laboral. Durante su viaje, Jonathan visitará todas las escuelas que Vía Don Bosco apoya en El Salvador, Ecuador, Bolivia y Perú.

Cuando llegue a su destino Ushuaia a principios del próximo año, debe haber atravesado un total de unos 17 países. Jonathan llegó a Costa Rica desde mediados de agosto hasta principios de septiembre de este año, habiendo recorrido ya unos veinte mil kilómetros. Para cada país por el que pasó o por el que tiene que pasar, Jonathan ha hecho una lista anticipada de las cosas que son absolutamente necesarias ver o hacer allí. En el caso de la visita a Costa Rica las tres cosas fueron: ver un perezoso, dormir en la playa y disfrutar de un hermoso atardecer.


En su página de Instagram, Jonathan explica que no fue tan fácil detectar un perezoso en las copas de los árboles mientras viajaba en bicicleta. Le informaron que en el Parque Nacional Manuel Antonio era el lugar para ver a estos adorables abrazadores de árboles. Pero estaban tan altos entre los árboles que no se podían ver sin un telescopio. Jonathan recibió entonces un mensaje privado vía Instagram sobre una playa remota sin turistas y con muchos perezosos. En este lugar secreto pudo disfrutar de estos hermosos animales “que parecen tener mucha sabiduría, como si tuvieran una profunda conexión con la tierra y su historia”.

“Al estar en la playa, rodeado por el tranquilo sonido del océano y el encantador resplandor anaranjado del sol poniente reflejado en el agua, puedes sentirte uno con la naturaleza”, dice Jonathan.


Sin embargo, la experiencia de dormir en la playa no fue exactamente lo que había imaginado. “Empujar tu bicicleta hasta la playa es un ejercicio agotador. Tratar de mantener tus cosas libres de arena cuando estás rodeado de un millón de granos es casi imposible. Tan pronto como se puso el sol, comenzaron los ataques de mosquitos y pulgas de arena. El mar estaba tan ruidoso que era casi imposible dormir”. Jonathan fue despertado por el animado sonido de los árboles. “Un amanecer impresionante, solo en la playa, te hará olvidar por completo esa noche de pesadilla y te dejará con una sonrisa en el rostro por el resto del día”.


Mientras Jonathan empacaba su tienda, curiosamente lo acompañaba una hermosa guacamaya / Terwijl Jonathan zijn tent inpakte, werd hij nieuwsgierig vergezeld door een prachtige ara.

Desafortunadamente, el viaje también ha tenido hasta ahora experiencias no tan agradables. Durante el vuelo que lo llevó a Anchorage (Alaska) a finales de abril de 2022, le robaron su cámara y su GoPro (una pequeña cámara de acción de bolsillo). Y a principios de este mes en Perú fue asaltado por la noche por una banda armada que le robó 400 soles peruanos (unos 100 euros) y 100 dólares. Como resultado, a Jonathan no solo le robaron su dinero sino también la magia de acampar al aire libre. Pero él lo toma de forma positiva y sabe poner todo en perspectiva. "Así es como se aprende a afrontar los contratiempos", mencionó Jonathan.

Quienes deseen apadrinar a Jonathan o leer sus historias pueden seguir de cerca toda la ruta ciclista en su página de Instagram o en su sitio web. De aquí también proceden todas las fotografías utilizadas en este artículo.

Bronnen/Fuentes:

Instagram pagina (https://www.instagram.com/cycling.through.life)

website (https://www.cyclingthroughlife.be)

Leerkracht Don Bosco begint aan fietsavontuur van 30.000 km, Gazet van Antwerpen, 10/03/2022

Antwerpse leerkracht fietst dwars door Amerika, Het Nieuwsblad, 01/06/2022.

Antwerpse leerkracht fietst helemaal naar de Middellandse Zee, Het Laatste Nieuws, 02/09/2021.

Peruaanse rovers overvallen Antwerpse avonturier tijdens fietstocht, Gazet van Antwerpen 05/10/2023


lunes, 18 de septiembre de 2023

Costarricenses en Bélgica celebraron 202 años de independencia / Costa Ricanen in België vierden 202 jaar onafhankelijkheid

 

14 de septiembre de 2023

El Himno Nacional fue entonado en la embajada de Costa Rica en Bruselas en vísperas de la festividad nacional, a las 6 de la tarde en punto. Esta tradición surgió durante la administración del Presidente Luis Alberto Monge en 1982, cuando el país vecina Nicaragua estaba envuelta en una guerra civil y él entonces Presidente de los Estados Unidos, Ronald Reagan, quería presionar al régimen sandinista de Nicaragua estableciendo un "Frente Sur" en Costa Rica. En 1983, el Presidente Monge emitió su Declaración de Neutralidad, afirmando la neutralidad perpetua, activa y desarmada de Costa Rica en cualquier conflicto militar. También reorganizó las festividades patrias e incluyó el 14 de septiembre como parte de las celebraciones del Día Nacional.



Cantar el Himno Nacional fuera de Costa Rica otorga sentido de identidad y le dice a todos los costarricenses que su país se llevo inscrito en el corazón, no importa en qué lugar del mundo se encuentren.



Tras esto también se interpretó el “Himno Patriótico al 15 de Septiembre”. Este himno tiene su origen en la Campaña Nacional de 1856-1857, un conflicto militar entre el ejército filibustero estadounidense de William Walker por un lado y la República de Costa Rica, encabezada por el presidente Juan Rafael Mora Porras. También se puede encontrar un retrato de este presidente en la embajada de Costa Rica en Bruselas.



Se proyectó un mensaje del Canciller Dr. Arnoldo André Tinoco por los 202 años de vida independiente, los presentes disfrutaron de posteriormente bebidas y bocadillos ofrecidos por la embajada.



15 de septiembre de 2023

A las 14 horas, en la esquina de Stoofstraat y Eikstraat en Bruselas, tuvo lugar la reunión anual frente a la estatua del “Manneken Pis”, que vestía como el costarricense del siglo XXI. El vestido fue diseñado hace dos años por el señor Eric Mora Cole. El Himno Nacional fue interpretado por la fanfarria del Meyboom, un conjunto musical que ha participado en numerosas festividades en el corazón de Bruselas y de los municipios y ciudades vecinas desde 1958.



(Fotos tomada de un video de la señora Rebecca Ugalde / Foto’s genomen uit een video van Rebecca Ugalde)

16 de septiembre de 2023

A partir de las 12.00 horas tuvo lugar un picnic en el Vrijbroekpark en Malinas. El tema del día fue que cada asistente se hiciera cargo de su propia alimentación y bebidas y de llevar algo para compartir, sin ningún compromiso. Muchas gracias de antemano a los organizadores de este evento que sirvió de cierre a las fiestas patrias por los 202 años de independencia.

(Foto : la señora Laura Campos)

 
 (Foto : el señor Juan Carlos Matute)

14 september 2023

Op de Costa Ricaanse ambassade in Brussel werd in de vooravond van de nationale feestdag om 18 uur stipt het nationale volkslied gezongen. Deze traditie ontstond tijdens de regering van president Luis Alberto Monge in 1982 toen buurland Nicaragua in een burgeroorlog verwikkeld was en toenmalig president van de Verenigde Staten, Ronald Reagan, druk wilde uitoefenen op het Sandinistische regime van Nicaragua door in Costa Rica een ‘Zuidelijk Front” te vestigen. In 1983 bracht president Monge zijn neutraliteitsverklaring uit waarmee hij de eeuwigdurende, actieve en ongewapende neutraliteit van Costa Rica in elk militair conflict bevestigde. Tevens reorganiseerde hij de nationale festiviteiten en nam hij 14 september op als onderdeel van de viering van de nationale feestdag. 



Het zingen van het nationale volkslied buiten Costa Rica geeft een identiteitsgevoel en vertelt alle Costa Ricanen dat hun land in hun hart is gegrift, waar ook ter wereld ze zich bevinden.



Hierna kwam ook het “patriottisch volkslied van 15 september” aan de beurt. Dit lied vindt dan weer zijn oorsprong in de Nationale Campagne van 1856-1857, een militair conflict tussen het Amerikaanse filibuster-leger van William Walker enerzijds en de Republiek Costa Rica, onder leiding van president Juan Rafael Mora Porras anderzijds. Van deze president is tevens een portret terug te vinden in de Costa Ricaanse ambassade in Brussel.



Na een projectie van het bericht van kanselier Arnoldo André Tinoco met betrekking tot 202 jaar onafhankelijkheid konden de aanwezigen verder genieten van de door de ambassade aangeboden dranken en hapjes.



15 september 2023

Om 14 uur vond op de hoek van de Stoofstraat en de Eikstraat in Brussel de jaarlijkse bijeenkomst plaats voor het standbeeld van “Manneken Pis” die gekleed was als de Costa Ricaan van de 21ste eeuw. Het kostuum werd twee jaar geleden ontworpen door Eric Mora Cole. Het nationale volkslied werd gespeeld door de fanfare van de Meyboom, een muziekensemble dat sinds 1958 deelneemt aan tal van festiviteiten in het hart van Brussel en de naburige gemeenten en steden. 



(Foto’s genomen uit een video van Rebecca Ugalde/ Fotos tomada de un video de la señora Rebecca Ugalde)

16 september 2023

Vanaf 12 uur vond in het Vrijbroekpark in Mechelen een Picnic plaats. Het thema van de dag bestond erin dat iedereen verantwoordelijk was voor zijn eigen eten en drinken en om, geheel vrijblijvend, iets te delen met mekaar.  Alvast hartelijke dank aan de organisatoren voor het op touw zetten van deze mooie afsluiter van de festiviteiten met betrekking tot 202 jaar onafhankelijkheid. 



(Foto’s  / Fotos : el señor Juan Carlos Matute)

Bronnen/Fuentes:

Himno Patriótico al 15 de septiembre:un canto de libertad, María Isabel Carvajal

¿ Por qué cantamos el Himno Nacional los 14 de septiembre a las 6 p.m. ? Telediario, Alonso Ramírez

https://www.meyboom.be

sábado, 9 de septiembre de 2023

Otro costarricense en la Jupiler Pro League belga / Opnieuw een Costa Ricaan in Belgische Jupiler Pro League

 

Después de Alexis Gamboa, hace 3 años en el SK Beveren, otro costarricense juega en la primera división del fútbol belga, llamado Jupiler Pro League. Se trata de Josimar Angelo Alcócer McCook, nacido el 7 de julio de 2004 en San José, el mes pasado firmó un contrato para las próximas cinco temporadas con el KVC Westerlo, equipo del “Kempen” en la provincia de Amberes. Alcócer, de diecinueve años, es conocido como un gran talento y ya ha sido seleccionado cuatro veces para la selección nacional. En su anterior club, la Liga Deportiva Alajuelense, uno de los mejores clubes de su país, también fue jugador básico de la temporada pasada y disputó 44 partidos en los que marcó seis goles y cuatro asistencias.



No se sabe cuánto tuvo que pagar KVC Westerlo por el atacante de flanco, pero se sabe que las dos primeras ofertas fueron de 750.000 euros y 800.000 euros que fueron rechazadas cada una por LD Alajuelense.

Tan sólo una semana después de que se oficializara su llegada al fútbol belga, Alcócer debutó en y ante el Anderlecht el pasado 20 de agosto cuando ingresó en el minuto 66.



Lamentablemente, su debut no estuvo acompañado de una victoria.

KVC Westerlo se encuentra actualmente en el último lugar de la clasificación con un punto. Por eso, para Alcócer y su equipo lo primero y más importante será la lucha hacia el ascenso. Le deseamos muchos éxitos.

Josimar Alcócer speelde zijn laatste partij voor de club, die hij vanaf de leeftijd van 9 jaar met liefde en opoffering wist te verdedigen, op 6 augustus 2023 in en tegen Sporting San José met een scoreloos resultaat / Josimar Alcócer disputó su último partido con el club, que logró defender con amor y sacrificio desde los 9 años, el 6 de agosto de 2023 en y contra el Sporting San José con resultado sin goles (foto:Facebook LD Alajuelense)

 

Na Alexis Gamboa, 3 jaar geleden bij SK Beveren, speelt er opnieuw een Costa Ricaan in de eerste afdeling van het Belgische voetbal, de zogenaamde Jupiler Pro League.  Het betreft de op 7 juli 2004 te San José geboren Josimar Angelo Alcócer McCook die vorige maand een contract voor de volgende vijf seizoenen tekende bij KVC Westerlo, een ploeg uit de Antwerpse Kempen.  De negentienjarige Alcócer staat te boek als een groot talent en werd reeds vier keer geselecteerd voor de nationale ploeg. Bij zijn vorige club Liga Deportiva Alajuelense, één van de topclubs uit zijn land, was hij het afgelopen seizoen ook een basispion en speelde hij 44 partijen waarin hij goed was voor zes doelpunten en vier assists.



Hoeveel KVC Westerlo voor de flankaanvaller heeft moeten betalen is niet bekend maar wel is geweten dat de eerste twee boden ten bedrage van 750.000 euro en 800.000 euro telkens werden afgewezen door LD Alajuelense.

Slechts een week nadat zijn komst naar het Belgische voetbal officieel werd gemaakt, mocht Alcócer op 20 augustus laatstleden al debuteren in en tegen Anderlecht toen hij in minuut 66 mocht invallen.  

Jammer genoeg ging zijn debuut niet gepaard met een overwinning.

Momenteel staat KVC Westerlo met één punt op de laatste plaats in het klassement. Het zal dus voor Alcócer en zijn ploeg eerst en vooral een strijd worden tegen de degradatie. Wij wensen hem hierbij alle succes toe.


 

Bronnen/Fuentes:

Website/Sitio Web KVC Westerlo

VP Voetbalprimeur

Foto’s: KVC Westerlo

domingo, 3 de septiembre de 2023

Breakdancers trekken Europa rond om te dansen op straat / Breakdancers viajan por Europa para bailar en las calles


Deze zomer proberen twee straatartiesten uit Midden-Amerika in Brussel wat geld bij te verdienen door te breakdansen aan verkeerslichten. Het zijn Jonathan uit Costa Rica en Alex uit El Salvador. Voor de 32-jarige Jonathan begon het allemaal toen hij 15 jaar was. Met zijn vrienden uit de buurt bekeken ze filmpjes van mensen die handstanden deden. Ze konden zich toen niet inbeelden dat ze de wereld zouden rondreizen om te dansen en de kunst met veel mensen te delen. In België hebben Jonathan en Alex al gedanst in Brugge en in Gent. Ook in andere landen zoals Duitsland, Oostenrijk en Nederland. Nu zijn ze dus in Brussel om hun kunsten aan zoveel mogelijk mensen te tonen. Vermits de verkeerslichten hier maar tussen de 40 seconden en 1 minuut op rood staan, duurt hun dans act niet lang maar zit deze vol energie, vreugde en goede moves.



’s Avonds trekken beiden naar het stadscentrum en dansen ze aan terrassen of op de Grote Markt.

In Costa Rica werkt Jonathan in een fabriek. Voor hem is het normaal om te werken en de kost te verdienen. Als je dan mensen aanspreekt en om geld vraagt, voelt dat een beetje vreemd aan. Maar het geld is zeker niet het belangrijkste. Jonathan is een artiest, hij danst dus niet voor het geld maar voor zichzelf.  Als de mensen genoten hebben van hun dans act is dat genoeg. 

Tenslotte voegt Jonathan er nog aan toe dat hij zich in grote steden een beetje eenzaam voelt. Hier in Brussel ziet hij veel mensen uit andere landen. Het is dan moeilijk om een band te scheppen. In Costa Rica is het normaal dat je met compleet onbekenden een gesprek aangaat, alsof het je beste vrienden zijn. Hier in Brussel is dat een beetje moeilijk en overheerst bij Jonathan het gevoel dat hij het wat rustiger aan moet doen. Maar het is hier goed en hij vindt het hier leuk. 

Hopelijk krijgen nog meer Belgische steden het bezoek van dit energierijke en vrolijke duo.


Jonathan en/y Alex

Este verano, dos artistas callejeros de Centroamérica intentaron ganarse un dinero extra en Bruselas bailando break dance en los semáforos. Ellos son Jonathan de Costa Rica y Alex de El Salvador. Para Jonathan, de 32 años, todo empezó cuando tenía 15 años. Con sus amigos del barrio veían vídeos de personas haciendo parada de manos. No podían imaginar entonces que viajarían por el mundo para bailar y compartir el arte con mucha gente. En Bélgica, Jonathan y Alex ya bailaron en Brujas y Gante. También en otros países como Alemania, Austria y Países Bajos. Ahora están en Bruselas para mostrar sus habilidades al mayor número de personas posible. Como aquí los semáforos están en rojo solo entre 40 segundos y 1 minuto, su número de baile no dura mucho pero está lleno de energía, alegría y buenos movimientos.




Por la noche, ambos van al centro de la ciudad y bailan en las terrazas o en la “Grote Markt”.

En Costa Rica, Jonathan trabaja en una fábrica. Para él es normal trabajar y ganarse la vida. Según Jonathan cuando te acercas a la gente y les pides dinero, te sientes un poco extraño. Pero el dinero no es ciertamente lo más importante. Jonathan es artista, por lo que no baila por dinero, sino para sí mismo. Si la gente disfrutó su número de baile, es suficiente.

Finalmente, Jonathan añade que se siente un poco solo en las grandes ciudades. Aquí en Bruselas ve a mucha gente de otros países. Entonces es difícil crear un vínculo. En Costa Rica es normal iniciar una conversación con completos desconocidos, como si fueran tus mejores amigos. Aquí en Bruselas eso es un poco difícil y Jonathan tiene la sensación de que necesita tomárselo con calma. Pero aquí es bueno y a él le gusta.

Esperemos que más ciudades belgas reciban la visita de este dúo enérgico y alegre.

Bronnen/Fuentes :

Breakdancers Jonathan en Alex trekken de wereld rond om te dansen op straat, Kevin Van den Panhuyzen, 29-08-2023 Bruzz.

Foto’s : Bruzz

miércoles, 9 de agosto de 2023

Eucaristía en honor a la Virgen de los Ángeles / Eucharistie ter ere van De Maagd der Engelen

 

El pasado domingo se llevó a cabo en la Iglesia de San Bartolomé de Geraardsbergen la celebración anual de la Eucaristía en honor a la Virgen de los Ángeles, patrona de Costa Rica. A esta celebración asistieron la embajadora Eliana Villalobos Cárdenas, el encargado de negocios y cónsul general señor Guillermo Rojas Vargas, la consejera Mónica Chamberlain Sáenz y una treintena de simpatizantes.

“La Negrita”

Según la leyenda, una joven encontró una imagen de la Virgen María el 2 de agosto de 1635. Debido a que los franciscanos celebran la fiesta de Nuestra Señora de los Ángeles en este día (en Getafe, ciudad cercana a Madrid), por lo tanto, la imagen  recibió este nombre. En 1782 la Virgen de los Ángeles fue proclamada patrona de Cartago y en 1824 patrona de todo el país. La imagen original se venera en la Basílica de Cartago. Desde el 24 de octubre de 2009 también hay una imagen en la Iglesia de San Bartolomé en Geraardsbergen gracias a una donación de una delegación de costarricenses residentes en Bélgica. Debido a que la imagen es de color oscuro, los costarricenses la llaman cariñosamente “La Negrita”. 



Un vestido nuevo cada año.

En Cartago se organiza cada año un concurso para diseñar un vestido para la Virgen de los Ángeles. La túnica del ganador será entregada solemnemente a “La Negrita” durante la celebración eucarística del 2 de agosto. Esta tradición también se sigue en Geraardsbergen. Gracias a la señora Enar Venegas Araya por confeccionar y donar el vestido desde Costa Rica. 



Pastor Frans Hitchinson

Después de su ordenación sacerdotal en Gante, el Pastor Frans se dedicó a la educación, donde permaneció hasta su jubilación obligatoria a la edad de 65 años. Luego aceptó la propuesta de convertirse en decano, y más tarde en pastor-moderador, de 16 parroquias y 17 iglesias en Geraardsbergen, Zottegem y sus alrededores, incluida la Iglesia de San Bartolomé. A partir del 1 de septiembre de 2023, el pastor Frans se retirará y luego será reemplazado por el pastor Emmanuel Vidts. Queremos expresar nuestro más sincero agradecimiento a este párroco, Frans, por celebrar esta Eucaristía, por su siempre atenta y cálida amistad, y por cuidar durante estos diez años la imagen de la Virgen de los Ángeles en su iglesia parroquial. 



Pastor Juan Carlos Tinjaca

El Pastor Juan Carlos nació en Bogotá (Colombia) donde ingresó a la Congregación de los Sagrados Corazones de Jesús y María (Picpus) en 1991. En 1999 vino a Bélgica y 3 años después obtuvo una “maestría” en estudios bíblicos en la Universidad Católica de Lovaina. Ese mismo año regresa a Colombia donde se ordena sacerdote, pero cuatro años después regresa a Bélgica para participar en un proyecto sobre el Padre Damián. Desde 2020 es pastor de la Iglesia de San Miguel en Lovaina, donde una importante comunidad de habla hispana (especialmente de América del Sur) ha encontrado su "hogar". Por lo tanto, los servicios de adoración tanto en neerlandés como en español se llevan a cabo en la iglesia. Agradecemos al Pastor Juan Carlos por dedicar esta Misa y gracias a los músicos y al coro de la Iglesia de San Miguel por darle brillo. 



Hermana Miriam Vega Muñoz

La hermana Miriam, monja franciscana de Chile, vive en Bélgica desde hace más de treinta y cinco años. Su estancia pretendía ser una introducción a las raíces de la Congregación de las Hermanas Franciscanas de Gante (Crombeen). Se convirtió en un compromiso duradero en el cuidado pastoral de los inmigrantes o refugiados de habla hispana en Bélgica. Trabaja en la Parroquia de Santa Catalina en Kiel (un barrio en el distrito de Amberes) en la Unidad Pastoral Damiaan. Agradecemos a la Hermana Miriam por la ayuda y el apoyo en esta Eucaristía. 



Recepción

Después de la celebración eucarística, el comité organizador ofreció una recepción para los presentes en la parte posterior de la iglesia. Además de las conocidas bebidas y snacks, también se pudo degustar de algunos platos típicos costarricenses como el “arroz con pollo”, “tortilla” y “picadillo de papa”. También fue una buena oportunidad para estrechar lazos.

Gracias al comité organizador por este hermoso día.

Viva Nuestra Señora de los Ángeles.

 

La primera lectura / De eerste lezing

La Iglesia de San Bartolomé / de Sint-Bartholomeuskerk

De tweede lezing / La segunda lectura

Voorbeden / Oración de los fieles

Vorige zondag vond in de Sint-Bartholomeuskerk in Geraardsbergen de jaarlijkse eucharistieviering plaats ter ere van de Maagd der Engelen, patroonheilige van Costa Rica. Deze viering werd bijgewoond door ambassadrice Eliana Villalobos Cárdenas, zaakgelastigde en consul-generaal Guillermo Rojas Vargas, adviseuse Mónica Chamberlain Sáenz en een dertigtal sympathisanten.

“La Negrita”

Volgens de legende zou een jong meisje een beeldje van de Maagd Maria gevonden hebben op 2 augustus 1635.  Omdat de Franciscanen op deze dag het feest van Onze Lieve Vrouw van de Engelen vieren (in Getafe, een stad dichtbij Madrid) werd ook het beeldje met deze naam gedoopt . In 1782 werd de Maagd der Engelen uitgeroepen tot patrones van Cartago en in 1824 tot patrones van het ganse land. Het originele beeldje wordt vereerd in de basiliek in Cartago.  Sinds 24 oktober 2009 bevindt er zich ook eentje in de Sint-Bartholomeuskerk in Geraardsbergen dankzij een schenking door een delegatie Costa Ricanen die in België wonen. Daar het beeldje donker van kleur is, wordt het door de Costa Ricanen liefkozend “La Negrita” genoemd.



Elk jaar een nieuw kleedje

In Cartago wordt er elk jaar van het ontwerpen van een kleedje voor de Maagd der Engelen een wedstrijd georganiseerd. Het gewaad van de winnaar wordt dan tijdens de Eucharistievering op 2 augustus plechtig aangebracht  aan “La Negrita”. Ook in Geraardsbergen wordt deze traditie gevolgd. Dank aan Enar Venegas Araya voor het maken en schenken van het kleedje vanuit Costa Rica.



Pastoor Frans Hitchinson

Na zijn priesterwijding in Gent ging pastoor Frans aan de slag in het onderwijs waar hij bleef tot aan zijn verplichte pensioen op 65-jarige leeftijd. Daarna aanvaardde hij het voorstel om deken, en later pastoor-moderator te worden van 16 parochies en 17 kerken in Geraardsbergen, Zottegem en omstreken waaronder de Sint-Bartholomeuskerk. Met ingang van 1 september 2023 gaat pastoor Frans op pensioen en zal dan vervangen worden door pastoor Emmanuel Vidts. We willen bij deze pastoor Frans van harte bedanken voor het vieren van deze Eucharistie, voor zijn steeds zeer attente en warme vriendschap en voor de zorg van de voorbije tien jaren voor het beeld van de Maagd der Engelen in zijn parochiekerk.  


Pastoor Juan Carlos Tinjaca

Pastoor Juan Carlos werd geboren in Bogota (Colombia)  waar hij in 1991 toetrad tot de Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria (Picpus). In 1999 kwam hij naar België en behaalde 3 jaar later aan de Katholieke Universiteit  te Leuven een “master” in Bijbelstudie.  Datzelfde jaar keerde hij terug naar Colombia waar hij tot priester werd gewijd, maar vier jaar later was hij opnieuw in België om mee te werken aan een project over pater Damiaan. Sinds 2020 is hij pastoor van de Sint-Michielskerk in Leuven, waar een belangrijke Spaanssprekende gemeenschap (vooral uit Zuid-Amerika) haar “thuis” gevonden heeft. Er worden dan ook in de kerk zowel Nederlandstalige als Spaanstalige erediensten verzorgd.  We danken priester Juan Carlos voor het opdragen van deze misviering en dank aan de muzikanten en het koor van de Sint-Michielskerk voor het opluisteren ervan.



Zuster Miriam Vega Muñoz

Zuster Miriam, een franciscanes afkomstig uit Chili, woont reeds meer dan vijfendertig jaar in België. Haar verblijf was bedoeld als een kennismaking met de wortels van de Congregatie der zusters Franciscanessen van Gent (Crombeen). Het werd een blijvend engagement in de pastoraal van de Spaanstalige migranten of vluchtelingen in België. Ze is werkzaam in de Sint-Catharinaparochie op het Kiel (een wijk in het district Antwerpen) in de Pastorale Eenheid Damiaan. We danken zuster Miriam voor de hulp en ondersteuning van deze misviering.



Receptie

Na de Eucharistieviering werd er, achteraan in de kerk, door het organisatiecomité een receptie aangeboden voor de aanwezigen. Naast de gekende dranken en hapjes kon er ook geproefd worden van enkele typische Costa Ricaanse gerechten zoals “arroz con pollo y tortilla” en “picadillo de papa”. Tevens een gezellige gelegenheid om elkaar beter te leren kennen.

Bedankt aan het organisatiecomité voor deze mooie dag. 

Lang Leve onze Lieve-Vrouw-der-Engelen.

 


Bronnen/Fuentes :

Tertio, nr. 93, april 2015

Artikels uit/Artículos de los periódicos Het Laatste Nieuws van/de 20-03-2014 en/y Het Nieuwsblad van/de 26/04/2023

Website/Sitio Web Kerknet https://www.kerknet.be

Website/Sitio Web http://catholicchurchleuven.be