Eucaristía en honor a la Virgen de los Ángeles / Eucharistie ter ere van De Maagd der Engelen

 

El pasado domingo se llevó a cabo en la Iglesia de San Bartolomé de Geraardsbergen la celebración anual de la Eucaristía en honor a la Virgen de los Ángeles, patrona de Costa Rica. A esta celebración asistieron la embajadora Eliana Villalobos Cárdenas, el encargado de negocios y cónsul general señor Guillermo Rojas Vargas, la consejera Mónica Chamberlain Sáenz y una treintena de simpatizantes.

“La Negrita”

Según la leyenda, una joven encontró una imagen de la Virgen María el 2 de agosto de 1635. Debido a que los franciscanos celebran la fiesta de Nuestra Señora de los Ángeles en este día (en Getafe, ciudad cercana a Madrid), por lo tanto, la imagen  recibió este nombre. En 1782 la Virgen de los Ángeles fue proclamada patrona de Cartago y en 1824 patrona de todo el país. La imagen original se venera en la Basílica de Cartago. Desde el 24 de octubre de 2009 también hay una imagen en la Iglesia de San Bartolomé en Geraardsbergen gracias a una donación de una delegación de costarricenses residentes en Bélgica. Debido a que la imagen es de color oscuro, los costarricenses la llaman cariñosamente “La Negrita”. 

Un vestido nuevo cada año.

En Cartago se organiza cada año un concurso para diseñar un vestido para la Virgen de los Ángeles. La túnica del ganador será entregada solemnemente a “La Negrita” durante la celebración eucarística del 2 de agosto. Esta tradición también se sigue en Geraardsbergen. Gracias a la señora Enar Venegas Araya por confeccionar y donar el vestido desde Costa Rica. 

Pastor Frans Hitchinson

Después de su ordenación sacerdotal en Gante, el Pastor Frans se dedicó a la educación, donde permaneció hasta su jubilación obligatoria a la edad de 65 años. Luego aceptó la propuesta de convertirse en decano, y más tarde en pastor-moderador, de 16 parroquias y 17 iglesias en Geraardsbergen, Zottegem y sus alrededores, incluida la Iglesia de San Bartolomé. A partir del 1 de septiembre de 2023, el pastor Frans se retirará y luego será reemplazado por el pastor Emmanuel Vidts. Queremos expresar nuestro más sincero agradecimiento a este párroco, Frans, por celebrar esta Eucaristía, por su siempre atenta y cálida amistad, y por cuidar durante estos diez años la imagen de la Virgen de los Ángeles en su iglesia parroquial. 

Pastor Juan Carlos Tinjaca

El Pastor Juan Carlos nació en Bogotá (Colombia) donde ingresó a la Congregación de los Sagrados Corazones de Jesús y María (Picpus) en 1991. En 1999 vino a Bélgica y 3 años después obtuvo una “maestría” en estudios bíblicos en la Universidad Católica de Lovaina. Ese mismo año regresa a Colombia donde se ordena sacerdote, pero cuatro años después regresa a Bélgica para participar en un proyecto sobre el Padre Damián. Desde 2020 es pastor de la Iglesia de San Miguel en Lovaina, donde una importante comunidad de habla hispana (especialmente de América del Sur) ha encontrado su "hogar". Por lo tanto, los servicios de adoración tanto en neerlandés como en español se llevan a cabo en la iglesia. Agradecemos al Pastor Juan Carlos por dedicar esta Misa y gracias a los músicos y al coro de la Iglesia de San Miguel por darle brillo. 

Hermana Miriam Vega Muñoz

La hermana Miriam, monja franciscana de Chile, vive en Bélgica desde hace más de treinta y cinco años. Su estancia pretendía ser una introducción a las raíces de la Congregación de las Hermanas Franciscanas de Gante (Crombeen). Se convirtió en un compromiso duradero en el cuidado pastoral de los inmigrantes o refugiados de habla hispana en Bélgica. Trabaja en la Parroquia de Santa Catalina en Kiel (un barrio en el distrito de Amberes) en la Unidad Pastoral Damiaan. Agradecemos a la Hermana Miriam por la ayuda y el apoyo en esta Eucaristía. 

Recepción

Después de la celebración eucarística, el comité organizador ofreció una recepción para los presentes en la parte posterior de la iglesia. Además de las conocidas bebidas y snacks, también se pudo degustar de algunos platos típicos costarricenses como el “arroz con pollo”, “tortilla” y “picadillo de papa”. También fue una buena oportunidad para estrechar lazos.

Gracias al comité organizador por este hermoso día.

Viva Nuestra Señora de los Ángeles.

 

La primera lectura / De eerste lezing

La Iglesia de San Bartolomé / de Sint-Bartholomeuskerk

De tweede lezing / La segunda lectura

Voorbeden / Oración de los fieles

Vorige zondag vond in de Sint-Bartholomeuskerk in Geraardsbergen de jaarlijkse eucharistieviering plaats ter ere van de Maagd der Engelen, patroonheilige van Costa Rica. Deze viering werd bijgewoond door ambassadrice Eliana Villalobos Cárdenas, zaakgelastigde en consul-generaal Guillermo Rojas Vargas, adviseuse Mónica Chamberlain Sáenz en een dertigtal sympathisanten.

“La Negrita”

Volgens de legende zou een jong meisje een beeldje van de Maagd Maria gevonden hebben op 2 augustus 1635.  Omdat de Franciscanen op deze dag het feest van Onze Lieve Vrouw van de Engelen vieren (in Getafe, een stad dichtbij Madrid) werd ook het beeldje met deze naam gedoopt . In 1782 werd de Maagd der Engelen uitgeroepen tot patrones van Cartago en in 1824 tot patrones van het ganse land. Het originele beeldje wordt vereerd in de basiliek in Cartago.  Sinds 24 oktober 2009 bevindt er zich ook eentje in de Sint-Bartholomeuskerk in Geraardsbergen dankzij een schenking door een delegatie Costa Ricanen die in België wonen. Daar het beeldje donker van kleur is, wordt het door de Costa Ricanen liefkozend “La Negrita” genoemd.

Elk jaar een nieuw kleedje

In Cartago wordt er elk jaar van het ontwerpen van een kleedje voor de Maagd der Engelen een wedstrijd georganiseerd. Het gewaad van de winnaar wordt dan tijdens de Eucharistievering op 2 augustus plechtig aangebracht  aan “La Negrita”. Ook in Geraardsbergen wordt deze traditie gevolgd. Dank aan Enar Venegas Araya voor het maken en schenken van het kleedje vanuit Costa Rica.

Pastoor Frans Hitchinson

Na zijn priesterwijding in Gent ging pastoor Frans aan de slag in het onderwijs waar hij bleef tot aan zijn verplichte pensioen op 65-jarige leeftijd. Daarna aanvaardde hij het voorstel om deken, en later pastoor-moderator te worden van 16 parochies en 17 kerken in Geraardsbergen, Zottegem en omstreken waaronder de Sint-Bartholomeuskerk. Met ingang van 1 september 2023 gaat pastoor Frans op pensioen en zal dan vervangen worden door pastoor Emmanuel Vidts. We willen bij deze pastoor Frans van harte bedanken voor het vieren van deze Eucharistie, voor zijn steeds zeer attente en warme vriendschap en voor de zorg van de voorbije tien jaren voor het beeld van de Maagd der Engelen in zijn parochiekerk.  

Pastoor Juan Carlos Tinjaca

Pastoor Juan Carlos werd geboren in Bogota (Colombia)  waar hij in 1991 toetrad tot de Congregatie van de Heilige Harten van Jezus en Maria (Picpus). In 1999 kwam hij naar België en behaalde 3 jaar later aan de Katholieke Universiteit  te Leuven een “master” in Bijbelstudie.  Datzelfde jaar keerde hij terug naar Colombia waar hij tot priester werd gewijd, maar vier jaar later was hij opnieuw in België om mee te werken aan een project over pater Damiaan. Sinds 2020 is hij pastoor van de Sint-Michielskerk in Leuven, waar een belangrijke Spaanssprekende gemeenschap (vooral uit Zuid-Amerika) haar “thuis” gevonden heeft. Er worden dan ook in de kerk zowel Nederlandstalige als Spaanstalige erediensten verzorgd.  We danken priester Juan Carlos voor het opdragen van deze misviering en dank aan de muzikanten en het koor van de Sint-Michielskerk voor het opluisteren ervan.

Zuster Miriam Vega Muñoz

Zuster Miriam, een franciscanes afkomstig uit Chili, woont reeds meer dan vijfendertig jaar in België. Haar verblijf was bedoeld als een kennismaking met de wortels van de Congregatie der zusters Franciscanessen van Gent (Crombeen). Het werd een blijvend engagement in de pastoraal van de Spaanstalige migranten of vluchtelingen in België. Ze is werkzaam in de Sint-Catharinaparochie op het Kiel (een wijk in het district Antwerpen) in de Pastorale Eenheid Damiaan. We danken zuster Miriam voor de hulp en ondersteuning van deze misviering.

Receptie

Na de Eucharistieviering werd er, achteraan in de kerk, door het organisatiecomité een receptie aangeboden voor de aanwezigen. Naast de gekende dranken en hapjes kon er ook geproefd worden van enkele typische Costa Ricaanse gerechten zoals “arroz con pollo y tortilla” en “picadillo de papa”. Tevens een gezellige gelegenheid om elkaar beter te leren kennen.

Bedankt aan het organisatiecomité voor deze mooie dag. 

Lang Leve onze Lieve-Vrouw-der-Engelen.

 

Bronnen/Fuentes :

Tertio, nr. 93, april 2015

Artikels uit/Artículos de los periódicos Het Laatste Nieuws van/de 20-03-2014 en/y Het Nieuwsblad van/de 26/04/2023

Website/Sitio Web Kerknet https://www.kerknet.be

Website/Sitio Web http://catholicchurchleuven.be

El rey Balduino falleció hace 30 años / 30 jaar geleden overleed koning Boudewijn

En “Villa Astrida”, una residencia de verano en Motril, sur de España (provincia de Granada, región de Andalucía), el rey Balduino y la reina Fabiola pasaron sus vacaciones de verano durante muchos años. La terraza de la azotea de la residencia, con una vista impresionante del mar Mediterráneo, era el lugar favorito del rey, sentado en una ordinaria silla de jardín de plástico blanco, podía pasar horas admirando el mar, contemplando y relajándose. Después de un paro cardíaco el 31 de julio de 1993, se convirtió de inmediato en su última morada, hace exactamente 30 años.

Foto de vacaciones (Archivos del Palacio Real) – Vakantiefoto (Archief Koninklijk Paleis)

En esta oportunidad, pensamos que sería buena idea investigar si existe un vínculo entre el rey Balduino y Costa Rica. Una primera observación es que nunca ha estado en Costa Rica, a diferencia de su padre, el rey Leopoldo III, quien incluso visitó este país en dos ocasiones (en 1959 y en 1965).

A finales de 1965, el rey Balduino y la reina Fabiola viajaron durante un mes por América Central y del Sur, explorando sucesivamente México, Chile, Argentina y Brasil. Durante este viaje, el diario “La República” mantuvo una entrevista con la reina Fabiola en la que dijó, entre otras cosas, que no descartaría la posibilidad de visitar algún día Costa Rica. “Las obligaciones tanto de Su Majestad el Rey como las mías, así como una serie de circunstancias serán las que determinen la oportunidad de encontrarnos en suelo tico, en un futuro que, de depender de mí, lo desearía cercano”. Sin embargo, nunca más volvió a suceder. 

Varios presidentes costarricenses han visitado Bélgica, dos de los cuales se reunieron con el rey Balduino. El primero fue el presidente Luis Alberto Monge Álvarez que fue recibido en audiencia por el Rey el 19 de junio de 1984 junto a su delegación. El segundo fue el presidente Óscar Arias Sánchez quien fue invitado el 22 de mayo de 1987, junto a su esposa Margarita Penón Góngora, a una cena íntima en el castillo de Laeken. 

El presidente Óscar Arias Sánchez junto a su esposa señora Margarita Penón Góngora / president Óscar Arias Sánchez samen met zijn vrouw Margarita Penón Góngora (foto : sitio web del presidente /  website van de president)

El señor Danilo Arias Madrigal, periodista del diario “La República”, resumió esta velada de la siguiente manera.

-A las 18:53 hacia Chateau Laeken a la cena íntima con el Rey Balduino y la Reina Fabiola.

-“Smoking”, ellos y vestido largo oscuro doña Margarita y Fabiola, pocas joyas según la costumbre.

-Cena liviana. Espárragos los sirven aquí hasta en el desayuno, consomé, carne bien tostada, vegetales hirviendo, postres variados, café y mentas.

-Fue una conversación amena sobre temas muy generales. La sobriedad, la sencillez, la inexistencia del protocolo destacaron durante la visita. Era como tener una reunión en familia.

La señora Leticia Ruiz de Ojeda Silva, prima del rey, dijo recientemente que todas las personas con las que habló en Bélgica tuvieron la misma experiencia. Todas las personas que conocieron al rey le hicieron sentir que eran únicos, que importaban. Ese era el típico Rey Balduino. 

Foto de vacaciones (Archivos del Palacio Real) – Vakantiefoto (Archief Koninklijk Paleis)

En 1976, con motivo de su 25 aniversario como Rey, el Príncipe decidió crear una fundación que llevaría su nombre. La Fundación Rey Balduino, sigue existiendo y contribuye a la sociedad financiando proyectos en diferentes campos y apoyando la investigación científica.

La fundación también otorga un Premio Internacional Rey Balduino para el Trabajo de Desarrollo, que fue ganado en 2001 por la organización costarricense Fundecor ("Fundación para el Desarrollo de la Cordillera Volcánica Central") por su enfoque innovador para la protección ambiental de los bosques tropicales. 

Vista desde el patio trasero de Villa Astrida  / Zicht vanuit de achtertuin op Villa Astrida (foto : Walter Finch)

Desde 2021, la Fundación Rey Balduino también apoya a la “Fundación Tejedores de Sueños”, que otorga becas a jóvenes prometedores de familias costarricenses que atraviesan dificultades económicas y sociales. También organizan una acción que consiste en adquirir bicicletas para escuelas secundarias de zonas rurales, con el fin de motivar a los alumnos de familias pobres que viven en zonas apartadas y que deben transladarse al colegio en bicicleta.Todos estos proyectos habrían sido muy queridos por el rey Balduino.

Era un rey obediente con un oído atento. Siempre defendió a los débiles de la sociedad, a los que luchaban. Su espíritu vive ahora en su sobrino, el rey Felipe, a quien preparó personalmente para la vida en el trono. 

En diciembre de 1960 el Gobierno de Costa Rica acreditó al Embajador ante la Santa Sede, don Franklin Aguilar Alvarado, para que lo representase en las ceremonias de la boda del Rey Balduíno I con doña Fabiola de Mora y Aragón / In december 1960 werd Costa Rica bij de huwelijksceremonies van koning Boudewijn met Fabiola de Mora y Aragón vertegenwoordigd door de ambassadeur bij de Heilige Stoel, de heer Franklin Aguilar Alvarado (foto : archivo/archief Het Belang van Limburg)

 

In “Villa Astrida”, een zomerresidentie in het Zuid-Spaanse Motril (provincie Granada, regio Andalusië) brachten koning Boudewijn en koningin Fabiola jarenlang hun zomervakantie door. Het dakterras van de residentie, met een adembenemend zicht op de Middellandse Zee, was de favoriete plek van de koning. Gezeten op een doodgewone witte plastieken tuinstoel kon hij urenlang naar de zee turen, zich bezinnen en tot rust komen. Het werd na een hartfalen op 31 juli 1993 ook meteen zijn laatste rustplaats, exact 30 jaar geleden.   

Het dakterras van Villa Astrida, genoemd naar koningin Astrid, de moeder van koning Boudewijn / La azotea de Villa Astrida, llamada así por la reina Astrid, la madre del rey Balduino (foto :  Walter Finch)

Ter gelegenheid hiervan leek het ons een goed idee om eens te onderzoeken of er een link bestaat tussen koning Boudewijn en Costa Rica. Een eerste vaststelling is dat hij nooit in Costa Rica is geweest, dit in tegenstelling tot zijn vader, koning Leopold III, die aan dit land zelfs tweemaal een bezoek heeft gebracht (in 1959 en in 1965).

Eind 1965 trokken koning Boudewijn en koningin Fabiola wel voor een maand door Centraal- en Zuid-Amerika en verkenden ze achtereenvolgens Mexico, Chili, Argentinië en Brazilië. Tijdens deze reis had de krant “La República” een interview met koningin Fabiola waarin ze onder meer zei de mogelijkheid niet uit te sluiten om ooit Costa Rica te bezoeken. “De verplichtingen van zowel Zijne Majesteit de Koning als die van mij, evenals een reeks omstandigheden zullen de mogelijkheid bepalen om elkaar op Costa Ricaanse bodem te ontmoeten, in een toekomst die, als het van mij afhangt, nabij zal zijn”. Het is er echter nooit meer van gekomen. 

(foto : ANP)

Verscheidene Costa Ricaanse presidenten zijn wel naar België geweest waarvan er twee een ontmoeting hebben gehad met koning Boudewijn.  De eerste was president Luis Alberto Monge Álvarez  die op 19 juni 1984, samen met zijn delegatie, in audiëntie werd ontvangen door de koning. De tweede was president Óscar Arias Sánchez die op 22 mei 1987, samen met zijn vrouw Margarita Penón Góngora, werd uitgenodigd voor een intiem avondmaal in het kasteel van Laken.

Danilo Arias Madrigal, journalist van de krant “La República”, vatte deze avond als volgt samen. 

-Om 18u53 richting Laken voor een intiem diner met koning Boudewijn en koningin Fabiola.

-De heren in “smoking”, de dames met lange donkere jurk, weinig juwelen volgens de gewoonte.

-Licht diner. Asperges worden hier zelfs voor het ontbijt geserveerd, consommé, goed geroosterd vlees, gekookte groenten, diverse desserts, koffie en pepermuntjes.

-Het was een prettig gesprek over heel algemene onderwerpen. De soberheid, de eenvoud, het ontbreken van een protocol vielen op tijdens het bezoek. Het was net alsof er een familiereünie plaatsvond.

Hierover zei Leticia Ruiz de Ojeda Silva, een nichtje van de koning, onlangs nog dat iedereen met wie ze in België daarover sprak dezelfde ervaring had. Alle mensen die de koning ontmoetten, kregen van hem het gevoel dat ze uniek waren, dat ze ertoe deden. Dat was typisch koning Boudewijn. 

Vakantiefoto (Archief Koninklijk Paleis) - Foto de vacaciones (Archivos del Palacio Real) 

In 1976, ter gelegenheid van zijn 25-jarig Koningschap, besloot de Vorst om een stichting te creëren die zijn naam zou dragen. De Koning Boudewijnstichting bestaat nog steeds en draagt bij aan een betere samenleving  door projecten te financieren in zeer verscheiden domeinen of wetenschappelijk onderzoek te steunen.

De stichting reikt ook een Internationale Koning Boudewijnprijs voor Ontwikkelingswerk uit die in 2001 werd gewonnen door de Costa Ricaanse organisatie Fundecor (“Fundación para el Desarrollo de la Cordillera Volcanica Central”) voor haar innovatieve aanpak inzake milieubescherming van tropische wouden. 

Ook steunt de Koning Boudewijnstichting sinds 2021 de “Fundacion Tejedores de Sueños” die zorgt voor studiebeurzen voor veelbelovende jongeren uit gezinnen in Costa Rica die het financieel en sociaal moeilijk hebben. Ze organiseren ook een actie die erin bestaat fietsen te verwerven voor middelbare scholen in rurale gebieden, om leerlingen uit arme gezinnen, die afgelegen wonen, met een fiets te motiveren om toch naar school te gaan.  Allemaal projecten die voor koning Boudewijn dierbaar zouden geweest zijn.

Hij was een plichtbewuste koning met een luisterend oor. Hij nam het altijd op voor de zwakkeren in de maatschappij, voor wie het moeilijk had.  Zijn geest leeft nu voort in zijn neef, koning Filip, die hij persoonlijk voorbereidde voor het leven op de troon.

Het standbeeld van de koning op de binnenkoer van de zomerresidentie / La estatua del rey en el patio de la residencia de verano (foto : Walter Finch)

 

Bronnen/Fuentes:

La sobriedad de Balduino y Fabiola, Danilo Arias Madrigal, La República, 31-05-1987

Milieuactivisten in Costa Rica krijgen Boudewijnprijs voor Ontwikkelingswerk, pvm, De Standaard, 15-05-2001

Revista Costarricense de Política Exterior, Vol. IX Mayo 2011

Historia Diplomática de Costa Rica (1948-1970), Jorge Francisco Sáenz Carbonell

Website Belgische Monarchie / Sitio web monarquía belga https://www.monarchie.be

“La República” entrevistó a la Reina Fabiola de Bélgica, La República, 01-11-1965

Op bezoek in de villa waar koning Boudewijn exact 30 jaar geleden stierf, Thibaut Renson, Het Nieuwsblad, 31/07/2023

Website Koning Boudewijnstichting / Sitio web Fundación Rey Balduino https://kbs-frb.be

Costa Rica y Bélgica, 150 años - Costa Rica en België, 150 jaar, Victor Valembois

Hij creëerde de best opgeleide koning uit de Belgische geschiedenis… , TDS, Het Laatste Nieuws, 01-08-2023