De metalen kerk van Grecia.
Toen we begin dit jaar de kerk van Grecia (gelegen in
de provincie Alajuela) bezochten, vertelde de gids ons dat de kerk indertijd
per vergissing naar Puntarenas in Costa Rica was verzonden in plaats van naar
Punta Arenas in Chili. Dit is echter een fabeltje evenals het verhaal dat de
kerk per vergissing naar Grecia in Costa Rica zou verzonden zijn terwijl het
eigenlijk bedoeld was als een gift voor een stad in Griekenland (wat Grecia is
in het Spaans).
De metalen kerk was wel degelijk bestemd voor Grecia
in Costa Rica. Het was het resultaat van de gezamenlijke inspanningen van de
inwoners van Grecia, de Katholieke Kerk, de Costa Ricaanse overheid en Alejo E.
Jimenez-Bonnefil, een succesvol koffieproducent en exporteur uit de omgeving
die belast was met het vinden van een bedrijf dat de kerk kon bouwen en van de
import van de metalen structuur.
Waarom de kerk in metaal moest gemaakt worden, vonden
we terug op de website van de Parroquia Nuestra Senora de las Mercedes de
Grecia (O.L. Vrouw Parochie van Mercedes van Grecia).
Rond 1840 had Grecia een kleine kapel gemaakt uit klei
(modder en stro) met een strodak. Toen de stad alsmaar groter begon te worden,
had men ook de behoefte aan een nieuwe en grotere kerk. In 1844 begon men aan
de bouw van een nieuwe kerk en deze was voltooid eind 1847.
De nieuwe structuur werd gebouwd op de huidige plaats
van de rode metalen kerk en was vervaardigd uit hout. Enkele jaren later
werd een toren toegevoegd aan de houten structuur.
De houten kerk werd zwaar beschadigd door een brand
dus in 1872 werd een man uit Guatemala (Estrada) belast met de herstelling,
uitbreiding en omzetting van de kerk naar een gemetselde structuur. Het idee
was dat een structuur van metselwerk bestand zou zijn tegen een brand.
In 1888 was de constructie bijna klaar en het ijzeren
dak was geïnstalleerd toen een aardbeving de torens en een deel van de kerk
verwoestte.
Toen besloot men om nieuwe technologie te gebruiken
door het bouwen van een metalen kerk die bestand zou zijn tegen aardbevingen.
In 1891 werd een contract getekend met de Belgische
firma Dresse Aux Ateliers de la Societe de Couvillet die gespecialiseerd was in
metalen structuren.
In oktober 1892 kwamen de eerste metalen stukken aan
in de haven van Limon in twee cargo schepen.
Eens uitgeladen werd het materiaal getransporteerd per
spoor naar Alajuela.
In Alajuela werd het materiaal dan geladen in
ossenkarren en – wagens die dan het laatste traject van 21 kilometer naar
Grecia dienden af te leggen. De wagens hadden minimum 3-4 tot soms 14
ossenspannen nodig om het zware materiaal over het ruige terrein tussen
Alajuela en Grecia te krijgen. Elke trip nam ongeveer een week in beslag.
Het materiaal werd voor 2 jaar bewaard in wat nu het
Centrale Park van Grecia is terwijl de inwoners financieel konden recupereren
en uitkijken naar een aannemer of ingenieur die de kerk kon assembleren. Met de
technische en financiële bijstand van President Rafael Iglesias Castro en de
Heer Lucas Fernandez werd de kerk volledig voltooid in december 1897.
8 hijstoestellen waren nodig om de zware metalen
platen op hun plaats te krijgen.
In 1911 werden de deuren en raamkozijnen (die niet met
de rest van het materiaal uit België werden verzonden) besteld bij Clement Casa
Costructtore in Ferro Prada, Milaan, Italië. Handgeschilderde en geblazen
glasramen werden ook verworven in Italië en dragen bij tot de schoonheid van
deze fantastische structuur.
La iglesia de metal en Grecia.
Comenzamos este año visitando la
iglesia de Grecia (ubicada en la provincia de Alajuela),
el guía nos indicó que la iglesia originalmente era para
un lugar llamado Punta Arenas, en Chile y
erróneamente llegó a Puntarenas en Costa Rica. Sin embargo, esto
es un mito como lo es el que la iglesia fuese
enviada por error, cuando en realidad fue una idea concebida para la
ciudad en Grecia.
La iglesia fue el
resultado de los esfuerzos conjuntos del pueblo de Grecia, la
Iglesia Católica, el gobierno de Costa Rica y el señor
Alejo E. Jiménez-Bonnefil, un productor de
café exitoso y exportador de la zona, que tuvo la tarea
de encontrar una empresa que construyera una iglesia de metal e
importara la estructura metálica.
¿Por qué la
iglesia tenía que ser hecha en el metal? Debido a que en 1840,
Grecia contaba con un oratorio recubierto todo de paja y cuando la
ciudad comenzó a hacerse cada vez más grande, se vio en la necesidad
de una iglesia más grande.
( Información tomada de la página web de
la Parroquia Nuestra Señora de las Mercedes de Grecia).
En 1944 se empezó a trabajar en la
construcción de una nueva iglesia, y se completó a finales
de 1847. La nueva estructura fue construida en el sitio
actual de la iglesia del metal rojo fue hecha de
madera. Unos años más tarde se le construyó la torre.
La iglesia de madera fue severamente
dañada por un incendio en 1872, por lo que un hombre
de Guatemala ( de apellido Estrada) se encargó de
la reparación, ampliación y transformación de la iglesia a
una estructura de mampostería. La idea era
que una estructura de mampostería la protegería
del fuego.
En 1888 la
construcción estaba casi acabada y el techo de hierro se
instaló cuando un terremoto golpeó las torres y
destruyó parte de la iglesia.
Fue cuando
decidieron construir una iglesia de metal que fuera resistente a
los terremotos con nueva tecnología. En 1891 se firmó un
contrato con la
empresa belga Dresse Aux Ateliers de la
Societe de Couvillet especializado en estructuras
metálicas.
En octubre de 1892
la primera piezas de metal llegaron en el puerto de Limón en
dos buques de carga.Una vez descargado, el material fue
transportado por ferrocarril a Alajuela. Después el material fue
transportado en carretas , el material era pesado
sobre todo para lo accidentado de cada viaje, que duraba una
semana en completarse. El material se almacenó durante dos
años en lo que es hoy el Parque Central de Grecia, en el
tanto los griegos se recuperaban financieramente de los gastos; éstos
buscaron un contratista o ingeniero para montar la
iglesia. Con la asistencia técnica y financiera del
presidente Rafael Iglesias Castro y el
Sr. Lucas Fernández, la iglesia fue terminada en
diciembre de 1897.
Información tomada de:
http://bandbgrecia.com/blog/author/46-james-campbell
Toen we begin dit jaar de kerk van Grecia (gelegen in
de provincie Alajuela) bezochten, vertelde de gids ons dat de kerk indertijd
per vergissing naar Puntarenas in Costa Rica was verzonden in plaats van naar
Punta Arenas in Chili. Dit is echter een fabeltje evenals het verhaal dat de
kerk per vergissing naar Grecia in Costa Rica zou verzonden zijn terwijl het
eigenlijk bedoeld was als een gift voor een stad in Griekenland (wat Grecia is
in het Spaans).
De metalen kerk was wel degelijk bestemd voor Grecia
in Costa Rica. Het was het resultaat van de gezamenlijke inspanningen van de
inwoners van Grecia, de Katholieke Kerk, de Costa Ricaanse overheid en Alejo E.
Jimenez-Bonnefil, een succesvol koffieproducent en exporteur uit de omgeving
die belast was met het vinden van een bedrijf dat de kerk kon bouwen en van de
import van de metalen structuur.
Waarom de kerk in metaal moest gemaakt worden, vonden
we terug op de website van de Parroquia Nuestra Senora de las Mercedes de
Grecia (O.L. Vrouw Parochie van Mercedes van Grecia).
Rond 1840 had Grecia een kleine kapel gemaakt uit klei
(modder en stro) met een strodak. Toen de stad alsmaar groter begon te worden,
had men ook de behoefte aan een nieuwe en grotere kerk. In 1844 begon men aan
de bouw van een nieuwe kerk en deze was voltooid eind 1847.
De nieuwe structuur werd gebouwd op de huidige plaats
van de rode metalen kerk en was vervaardigd uit hout. Enkele jaren later
werd een toren toegevoegd aan de houten structuur.
De houten kerk werd zwaar beschadigd door een brand
dus in 1872 werd een man uit Guatemala (Estrada) belast met de herstelling,
uitbreiding en omzetting van de kerk naar een gemetselde structuur. Het idee
was dat een structuur van metselwerk bestand zou zijn tegen een brand.
In 1888 was de constructie bijna klaar en het ijzeren
dak was geïnstalleerd toen een aardbeving de torens en een deel van de kerk
verwoestte.
Toen besloot men om nieuwe technologie te gebruiken
door het bouwen van een metalen kerk die bestand zou zijn tegen aardbevingen.
In 1891 werd een contract getekend met de Belgische
firma Dresse Aux Ateliers de la Societe de Couvillet die gespecialiseerd was in
metalen structuren.
In oktober 1892 kwamen de eerste metalen stukken aan
in de haven van Limon in twee cargo schepen.
Eens uitgeladen werd het materiaal getransporteerd per
spoor naar Alajuela.
In Alajuela werd het materiaal dan geladen in
ossenkarren en – wagens die dan het laatste traject van 21 kilometer naar
Grecia dienden af te leggen. De wagens hadden minimum 3-4 tot soms 14
ossenspannen nodig om het zware materiaal over het ruige terrein tussen
Alajuela en Grecia te krijgen. Elke trip nam ongeveer een week in beslag.
Het materiaal werd voor 2 jaar bewaard in wat nu het
Centrale Park van Grecia is terwijl de inwoners financieel konden recupereren
en uitkijken naar een aannemer of ingenieur die de kerk kon assembleren. Met de
technische en financiële bijstand van President Rafael Iglesias Castro en de
Heer Lucas Fernandez werd de kerk volledig voltooid in december 1897.
8 hijstoestellen waren nodig om de zware metalen
platen op hun plaats te krijgen.
In 1911 werden de deuren en raamkozijnen (die niet met
de rest van het materiaal uit België werden verzonden) besteld bij Clement Casa
Costructtore in Ferro Prada, Milaan, Italië. Handgeschilderde en geblazen
glasramen werden ook verworven in Italië en dragen bij tot de schoonheid van
deze fantastische structuur.
Comenzamos este año visitando la
iglesia de Grecia (ubicada en la provincia de Alajuela),
el guía nos indicó que la iglesia originalmente era para
un lugar llamado Punta Arenas, en Chile y
erróneamente llegó a Puntarenas en Costa Rica. Sin embargo, esto
es un mito como lo es el que la iglesia fuese
enviada por error, cuando en realidad fue una idea concebida para la
ciudad en Grecia.
La iglesia fue el
resultado de los esfuerzos conjuntos del pueblo de Grecia, la
Iglesia Católica, el gobierno de Costa Rica y el señor
Alejo E. Jiménez-Bonnefil, un productor de
café exitoso y exportador de la zona, que tuvo la tarea
de encontrar una empresa que construyera una iglesia de metal e
importara la estructura metálica.
¿Por qué la
iglesia tenía que ser hecha en el metal? Debido a que en 1840,
Grecia contaba con un oratorio recubierto todo de paja y cuando la
ciudad comenzó a hacerse cada vez más grande, se vio en la necesidad
de una iglesia más grande.
( Información tomada de la página web de
la Parroquia Nuestra Señora de las Mercedes de Grecia).
En 1944 se empezó a trabajar en la
construcción de una nueva iglesia, y se completó a finales
de 1847. La nueva estructura fue construida en el sitio
actual de la iglesia del metal rojo fue hecha de
madera. Unos años más tarde se le construyó la torre.
La iglesia de madera fue severamente
dañada por un incendio en 1872, por lo que un hombre
de Guatemala ( de apellido Estrada) se encargó de
la reparación, ampliación y transformación de la iglesia a
una estructura de mampostería. La idea era
que una estructura de mampostería la protegería
del fuego.
En 1888 la
construcción estaba casi acabada y el techo de hierro se
instaló cuando un terremoto golpeó las torres y
destruyó parte de la iglesia.
En octubre de 1892
la primera piezas de metal llegaron en el puerto de Limón en
dos buques de carga.Una vez descargado, el material fue
transportado por ferrocarril a Alajuela. Después el material fue
transportado en carretas , el material era pesado
sobre todo para lo accidentado de cada viaje, que duraba una
semana en completarse. El material se almacenó durante dos
años en lo que es hoy el Parque Central de Grecia, en el
tanto los griegos se recuperaban financieramente de los gastos; éstos
buscaron un contratista o ingeniero para montar la
iglesia. Con la asistencia técnica y financiera del
presidente Rafael Iglesias Castro y el
Sr. Lucas Fernández, la iglesia fue terminada en
diciembre de 1897.
Información tomada de:
http://bandbgrecia.com/blog/author/46-james-campbell
No hay comentarios.:
Publicar un comentario