El 10 de mayo de 1940, cuando las tropas alemanas invadieron Bélgica, la Universidad de Lovaina cerró sus instalaciones y profesores y estudiantes se vieron forzados a abandonar la ciudad. En la noche del 16 al 17 de mayo, durante un intercambio de fuego artillero entre británicos y alemanes, la biblioteca universitaria sufrió un segundo incendio, perdiendo más del 98% de sus colecciones. Con la ciudad bajo dominio alemán y tras la capitulación de Bélgica el 28 de mayo, la universidad reabrió sus puertas a principios de julio. Finalmente, en 1941, tras el cierre de la Universidad Libre de Bruselas muchos de sus alumnos hallaron refugio en Lovaina.
Durante la Segunda Guerra Mundial, Honoré Van
Waeyenbergh (1891-1971), rector de la UCL, se erigió en un pilar insustituible
de la institución. Se implicó de lleno en la defensa de los profesores
sancionados por las autoridades alemanas, llegando a interceder personalmente
en Bruselas. Su experiencia como camillero en la Primera Guerra Mundial le
había dado conocimientos prácticos de alemán que resultaron decisivos en sus
gestiones. Gracias a su intervención, además, muchos estudiantes detenidos por
el toque de queda impuesto por la ocupación consiguieron recuperar su libertad.
Ante el agravamiento de sus problemas
económicos, los alemanes recurrieron al reclutamiento de mano de obra de los
territorios ocupados e impusieron el trabajo forzosa. Para eludir esta
obligación, un número creciente de jóvenes se registró como estudiante,
circunstancia que llevó a las autoridades de ocupación, a principios de febrero
de 1943, a convocar a todos los alumnos de primer año de Lovaina para enviarlos
a las fábrica alemanas. Para ello
necesitaban las listas de matrícula que, por orden del rector Van Waeyenbergh,
fueron tapiadas y escondidas en los sótanos del Paraninfo.
Después de la Segunda Guerra Mundial, se emprendió,
entre otros proyectos, la reconstrucción de la biblioteca. La universidad contó
con el apoyo de la solidaridad internacional, recibiendo donaciones tanto de
otras universidades extranjeras como de diversas instituciones religiosas.
La biblioteca volvió a abrir completamente sus
puertas en 1951.
Con la creación de la frontera lingüística en
1962 quedó patente que una universidad bilingüe no podia prosperar en un
territorio de habla exclusivamente neerlandesa.
En 1968 la Universidad Católica de Lovaina se
dividió en dos entidades : una de habla neerlandesa, que permaneció en Lovaina,
y otra francófona, que se instaló en la recién fundada Lovaina la Nueva, en la
provincia del Brabante Valón. Con esta medida se puso fin al largo conflicto lingüístico
que ya se manifestaba desde los años veinte. Por entonces se aconsejaba a los
estudiantes extranjeros no alinearse con ninguno de los dos bandos – como
hicieron algunos sudamericanos, lo que incluso les acarreó golpes en el pecho. La
separación académica dio lugar también a la partición de las colecciones de la
biblioteca a principios de los setenta. Desde
la década de 1960, muchos costarricenses regresaron a Lovaina para estudiar
principalmente Filosofía, y unos cuantos se alojaron en la residencia Sint-Janshuis
(Casa de San Juan), construida junto al castillo de Arenberg por encargo del profesor
Lucien Morren. Para más detalles sobre esta casa, completamente renovada en
2024, puede consultarse la entrada de nuestro blog del 20 de enero de 2021.
A continuación, se ofrece un compendio final de los estudiantes costarricenses en Lovaina y Lovaina la Nueva.
Jaime González Dobles, natural de San José y nacido el 2 de marzo de 1938, realizó sus estudios de filosofía y ciencias sociales en la Universidad Católica de Lovaina a inicios de la década de 1960. Durante cerca de veinticinco años impartió clases en la Universidad de Costa Rica y, en la última etapa de su trayectoria académica, centró su labor en la Universidad Nacional. Es autor de múltiples obras y colabora de manera habitual con diversos medios periodísticos.
Carlos Arnoldo Socorro Mora Rodríguez nacido en Palmares (Alajuela) el 30 de abril de 1937, cursó y obtuvo su doctorado en Filosofía en la UCL entre 1960 y 1964. Complementó su formación con un año como estudiante independiente en Alemania y seis meses en Gran Bretaña para perfeccionar su inglés. Durante mas de cuarenta años ejerció la docencia en las principales universidades de Costa Rica. Entre 1990 y 1994 se desempeñó como Ministro de Cultura, Juventud y Deportes, y el gobierno belga lo distinguió concediéndole la Orden de Leopoldo II.
Javier Solís Herrera nació en Escazú, San José, el 8 de diciembre de 1937. Entre 1958 y 1960 cursó estudios de Filosofía en la UCL. El 1 de diciembre de 1963 fue ordenado sacerdote en la capilla del Colegio Pío Latinoamericano de Roma, con el señor y la señora Morren como testigos. En 1966 fue nombrado párroco de San Juan de Tobosi (Cartago) y, entre 1970 y 1971, de la parroquia de Escazú. Más adelante obtuvo la licenciatura en Derecho y Comunicación Social y se incorporó al cuerpo docente de la Universidad de Costa Rica, donde dirigió la entonces Escuela de Periodismo entre 1973 y 1976. Paralelamente, ejerció como editor jefe de Eco Católico, órgano oficial de la Conferencia Episcopal de Costa Rica, y promovió la creación del grupo ecuménico Éxodo. En 1974 dejó el ministerio sacerdotal. Posteriormente desempeñó varios cargos públicos, fue parlamentario y se desempeñó como embajador de Costa Rica en España y luego en Nicaragua, país con el que mantiene estrechos vinculos culturales e intelectuales. Está casado con Indiana Margarita Cardenal Caldera, originaria también de Nicaragua.
Antonio Marlasca López, nacido en Santander (España) el 7 de abril de 1940, adquirió la nacionalidad costarricense en 1978. Entre 1966 y 1968 obtuvo en la UCL el doctorado en Filosofía con la máxima distinción académica. Asimismo, cuenta con sendas licenciaturas en Pedagogía (Universidad de Valladolid, España) y en Estudios Medievales (Universidad de Lovaina). Su labor se ha centrado en la filosofia y la ética medievales, sobre las que ha publicado numerosos libros. Ese mismo año fue designado profesor emérito de la Facultad de Filosofía de la Universidad de Costa Rica.
Pedro Solís Sánchez, nacido en San Carlos de Alajuela el 29 de junio de 1944, cursó estudios en la UCL entre 1969 y 1974. Doctor en Ciencias Sociales, dedicó gran parte de su trayectoria al Instituto Mixto de Ayuda Social, donde ejerció como coordinador general de planificación y desarrollo institucional y colaboró como investigador.
Fernando Durán Ayanegui, nacido el 3 de agosto de 1939 en Central de Alajuela, completó su educación primaria y secundaria en la Escuela República de Guatemala de esa misma ciudad. Gracias a un beca del gobierno cubano, se trasladó a La Habana para cursar estudios en el Centro Tecnológico Superior. Al regresar a Costa Rica ingresó en la UCR, donde obtuvo su licenciatura en Química tras participar activamente en el movimiento estudiantil. En 1966 viajó a los Países Bajos y, un año mas tarde inició en la UCL sus estudios de posdoctorado, culminados con el doctorado en Química en 1971. A contunación fue invitado por el premio Nobel Robert B. Woodward a trabajar en la Universidad de Harvard y, al regresar al país, se incorporó como profesor de Química Orgánica en la UCR. En su carrera académica costarricense ejerció como decano de la Facultad de Ingeniería, luego como vicerrector de Educación y finalmente como rector de la UCR. Además de su labor docente, ha publicado una amplia obra narrativa y numerosos artículos periodísticos. Hasta febrero de 2015 presidió la Academia Costarricense de la Lengua.
Victor Valembois Verbiest, nació el 10 de diciembre de 1946 en Kortrijjk (Bélgica). Es licenciado en Filología Románica (graduado por la Universidad Católica de Lovaina en 1969) y doctor en Filología Española (graduado por la Universidad de Madrid en 1976).
Entre 1984 y 1997, trabajó en la Embajada de
Bélgica en San José como agregado de prensa y cultura. Hasta su jubilación en
2002, fue profesor tanto en la Universidad de Costa Rica (UCR San Pedro) como
en la Universidad Nacional de Costa Rica (UNA). Reside en San José desde hace
más de 50 años y es ciudadano costarricense desde 2013. Ha escrito más de
ciento cincuenta artículos académicos en revistas universitarias de diversos
países americanos y europeos, es autor de más de quince libros y continúa
compartiendo su perspectiva del mundo en periódicos como "La Revista"
y "La Nación".
Se especializa en la investigación de puentes y
vínculos entre América Latina y Centroamérica y Bélgica. Su biblioteca personal
está repleta de innumerables obras sobre este tema. Su tema favorito es la vida
y obra de la primera esposa del presidente Rafael Ángel Calderón Guardia, la
señora Yvonne Clays Spoelders, nacida en Amberes, a quien conoció personalmente
y apoyó durante los últimos diez años de su vida.
Sergio Antonio Vinocour Fornieri nacido en San José el 22 de marzo de 1968, es abogado especializado en derecho internacional. Obtuvo una maestría en Derecho Internacional en la UCL, otra en Diplomacia en el Instituto Manuel María de Peralta y la licenciatura en Derecho en la Universidad de California, Berkeley. Desde 1999 ejerce la diplomacia costarricense: ha sido asesor parlamentario, negociador en el Ministerio de Comercio Exterior y asesor de cooperación internacional en el Ministerio de Hacienda, además de impartir clases en la UCR y en el Instituto Manuel María de Peralta. Autor de varios artículos sobre derecho y comercio internacional, hoy dirige la Cooperación Internacional en el Ministerio de Relaciones Exteriores y Culto (MRREE) y desempeña el cargo de Ministro Consejero y Cónsul General de la Embajada de Costa Rica en Francia.
Oscar Luis Alvarado Rodríguez, nacido el 16 de julio de 1988 en San José, obtuvo primero la licenciatura en Ingeniería de Sistemas de Información y Comunicación de Masas en la UCR. Más tarde se trasladó a Suecia, donde en 2017 se graduó con una maestría en Interacción Persona-Computadora en la Universidad de Uppsala. En 2021 completó un doctorado en Ingeniería en la UCL, lo que lo convierte en uno de los últimos costarricenses titulados en esa institución. Tras trabajar más de cuatro años como investigador en su Departamento de Ciencias de la Computación, regresó a la UCR, donde hoy ejerce como profesor e investigador en la Escuela de Ciencias de la Comunicación Colectiva.
En el presente curso académico la KU Lovaina supera los 64.000 alumnos matriculados, de los cuales más de 14.000 son foráneos – ninguno de ellos costarricense-. Por su parte, la UCL cuenta con alrededor de 40.000 estudiantes, de los cuales un 20% procede del extranjero.
600 JAAR KUL DEEL 7 De Tweede Wereldoorlog en Leuven Vlaams
Als de Duitsers op 10
mei 1940 België binnenvielen, sloot de Leuvense Universiteit haar deuren en
vluchtten professoren en studenten de stad uit. Tijdens een Brits-Duits
artillerieduel in Leuven vloog, in de nacht van 16 op 17 mei, de universiteitsbibliotheek
opnieuw in brand en gingen meer dan 98 % van alle aanwezige boeken in de
vlammen op. De stad kwam onder Duits bewind en na de capitulatie van België op
28 mei werd de universiteit begin juli opnieuw geopend. Wanneer de Vrije
Universiteit van Brussel in 1941 haar deuren sloot, werden de studenten in
Leuven opgevangen.
Een held van de KUL tijdens de Tweede Wereldoorlog was rector Honoré Van Waeyenbergh (1891-1971). Hij trok zich persoonlijk het lot aan van professoren die last kregen met de Duitsers en ging hun zaak tot in Brussel bepleiten. Als brancardier tijdens de Eerste Wereldoorlog had hij immers wat Duits geleerd. Veel studenten die in de problemen kwamen door onder andere de avondklok, ingevoerd door de Duitse bezetter, kregen hulp van de rector voor hun vrijlating.
Wanneer de Duitsers
het op economisch vlak steeds moeilijker kregen, eisten ze werkkrachten op uit
de bezette landen en voerden ze de verplichte tewerkstelling in. Om hieraan te
ontsnappen schreven steeds meer jongemannen zich in als student waarop de
bezetter begin februari 1943 besloot om alle Leuvense eerstejaarsstudenten op
te vorderen om te gaan werken in Duitse fabrieken. Daarvoor hadden ze echter de
inschrijvingslijsten van de universiteit nodig die echter op bevel van rector
Van Waeyenbergh ingemetseld werden in de kelders van de Universiteitshal.
Na de Tweede
Wereldoorlog werd onder andere aan de wederopbouw van de bibliotheek gewerkt.
Daarvoor kon de universiteit rekenen op een internationale solidariteit,
donaties van buitenlandse universiteiten en schenkingen van allerlei kerkelijke
instellingen.
In 1951 werd de
bibliotheek opnieuw volledig in gebruik genomen.
Het vastleggen van de
taalgrens in 1962 maakte meteen duidelijk dat er voor een tweetalige
universiteit in een eentalig (Nederlands) taalgebied geen enkele toekomst meer
was.
In 1968 splitste de
KUL in een Nederlandstalige universiteit (die in Leuven gehuisvest bleef) en
een Franstalige universiteit die verhuisde naar een nieuw opgerichte stad in de
provincie Waals-Brabant : Louvain-la-Neuve. Zo kwam er een einde aan de
jarenlange taalkwestie die reeds in de jaren 1920 voelbaar was. Toen al werd
aan de buitenlandse studenten aangeraden geen partij te kiezen tussen ruziënde
Nederlands- en Franstalige studenten, wat de Zuid-Amerikanen wel hadden gedaan,
met een gekneusde ribbenkast tot gevolg. De splitsing van de universiteit
leidde begin de jaren 1970 eveneens tot een verdeling van de
bibliotheekcollecties.
Heel wat Costa Ricanen
vonden vanaf de jaren 1960 opnieuw de weg naar Leuven. Ze studeerden
voornamelijk filosofie en enkelen konden gebruikmaken van het Sint-Janshuis,
gebouwd naast het kasteel van Arenberg in opdracht van professor Lucien Morren.
Voor meer informatie over deze in 2024 grondig gerenoveerde residentie
verwijzen we naar ons artikel op deze blog van 20 januari 2021.
Hieronder een laatste
overzicht van de Costa Ricaanse studenten in Leuven/Louvain-la-Neuve.
Jaime González Dobles werd geboren te San José op 2 maart 1938 en studeerde begin de jaren 1960 filosofie en sociale wetenschappen aan de KUL. Ongeveer 25 jaar lang was hij hoogleraar aan de Universiteit van Costa Rica. In de laatste jaren van zijn academische carrière richtte hij zijn activiteiten op de Nationale Universiteit. Hij is auteur van diverse publicaties en krantenartikelen.
Carlos Arnoldo Socorro Mora Rodríguez werd geboren te Palmares, Alajuela op 30 april 1937 en behaalde een doctoraat in de wijsbegeerte aan de KUL in de periode 1960-1964. Hij bracht ook een jaar door in Duitsland als onafhankelijke student en een half jaar in Groot-Brittannië om Engels te leren. Hij had een uitgebreide onderwijscarrière van meer dan 40 jaar aan de belangrijkste Costa Ricaanse universiteiten. Hij was ook minister van Cultuur, Jeugd en Sport in de periode 1990-1994 en werd door de Belgische regering onderscheiden met de Orde van Leopold II.
Javier Solís Herrera werd geboren te Escazú, San José op 8 december 1937 en studeerde filosofie aan de KUL van 1958 tot 1960. Hij werd op 1 december 1963 in de kapel van het “Colegio Pio Latinoamericano” in Rome tot priester gewijd (in aanwezigheid van mijnheer en mevrouw Morren). Hij was parochiepriester van San Juan de Tobosi in Cartago (1966) en van de parochie van Escazú (1970-1971). Hij behaalde diploma’s in rechten en massacommunicatie en was hoogleraar aan de Universiteit van Costa Rica. Tussen 1973 en 1976 gaf hij leiding aan wat toen de School voor Journalistiek was. Hij was hoofdredacteur van Eco Católico, het officiële dagblad van de bisschoppenconferentie van Costa Rica en oprichter van de oecumenische groep Éxodus. In 1974 verliet hij het priesterschap. Hij was verscheidene jaren lid van het parlement en bekleedde diverse politieke functies, waaronder ambassadeur voor Costa Rica in Spanje en in Nicaragua, een buurland waar hij een deel van zijn leven heeft doorgebracht en waar hij sterke intellectuele en culturele banden heeft met vooraanstaande Nicaraguanen. Ook zijn huidige vrouw, Indiana Margarita Cardenal Caldera, is afkomstig uit dit land.
Antonio Marlasca López werd geboren te Santander, Spanje op 7 april 1940 en tot Costa Ricaan genaturaliseerd in 1978. Hij behaalde zijn doctoraat Filosofie aan de KUL in de periode 1966-1968 met de hoogste onderscheiding. Verder heeft hij ook diploma’s in pedagogische opleiding (Valladolid, Spanje) en in middeleeuwse studies (Leuven). Zijn specialiteiten zijn aldus middeleeuwse filosofie en ethiek, onderwerpen waarover hij heel wat boeken geschreven heeft. Dit jaar werd hij benoemd tot emeritus hoogleraar van de faculteit Filosofie van de Universiteit van Costa Rica.
Pedro Solís Sanchez werd geboren te San Carlos, Alajuela op 29 juni 1944 en studeerde aan de UCL van 1969 tot 1974. Als doctor in de sociale wetenschappen was hij jarenlang werkzaam bij het “Instituto Mixto de Ayuda Social” (Gezamenlijk Instituut voor Sociale Bijstand) als algemeen coördinator planning en institutionele ontwikkeling en als onderzoeker.
Fernando Durán Ayanegui werd geboren in Centro Central Alajuela op 3 augustus 1939 en voltooide zijn
basisopleiding aan de “Escuela República de Guatemala” (eveneens in Alajuela). Vervolgens
reisde hij met een beurs van de Cubaanse overheid naar dat land waar hij
studeerde aan het “Centro Tecnologico Superior” in Havana. Na zijn terugkeer naar Costa Rica schreef
hij zich in aan de UCR waar hij jaren later zijn bachelor diploma in de chemie
behaalde. Hij was betrokken bij de studentenbeweging en reisde in 1966 naar
Nederland waar hij een jaar verbleef. In 1967 begon hij aan zijn postdoctorale
studies aan de UCL en behaalde in 1971 zijn doctoraat in de scheikunde. Hij
werd direct uitgenodigd om samen te werken met professor Robert B. Woodward,
Nobelprijswinnaar in de chemie, aan de Harvard University, en van daaruit
bekleedde hij de positie van hoogleraar organische chemie aan de UCR. In Costa Rica bekleedde hij
vooraanstaande academische posities; eerst als decaan van de faculteit
Ingenieurswetenschappen, later als vice-rector van het Onderwijs en ten slotte
als rector van de UCR. Als schrijver is hij de auteur van een omvangrijk
verhalend werk en talloze journalistieke artikels. Tot zijn aftreden in
februari 2015 bekleedde hij het voorzitterschap van de Costa Ricaanse Academie
voor Taal.
Victor Valembois Verbiest werd geboren te Kortrijk (België, Provincie West-Vlaanderen) op 10 december 1946 en is licentiaat in de Romaanse Filologie (afgestuurd aan de KUL in 1969) en doctor in de Spaanse Filologie (afgestuurd aan de Universiteit van Madrid in 1976).
Tussen 1984 en
1997 werkte hij op de Belgische Ambassade in San José als pers- en
cultuurattaché. Tot zijn pensioen in 2002 was hij hoogleraar zowel aan de Universiteit
van Costa Rica (UCR San Pedro) als de Nationale Universiteit (UNA). Hij woont
hier al meer dan 50 jaar en heeft sinds 2013 de Costa Ricaanse nationaliteit.
Hij schreef meer dan honderdvijftig academische artikels in universitaire
tijdschriften in diverse Amerikaanse en Europese landen, is de auteur van meer
dan 15 boeken en geeft nog steeds zijn visie op de wereld in kranten als “La
Revista” en “La Nación”.
Hij is een specialist in het onderzoek naar “bruggen” en banden tussen Latijns- en Centraal Amerika enerzijds en België anderzijds. Zijn persoonlijke bibliotheek is rijkelijk gevuld met ontelbare werken over dit onderwerp. Zijn favoriete thema is leven en werk van de eerste echtgenote van president Rafael Ángel Calderón Guardia, de in Antwerpen geboren Yvonne Clays Spoelders, die hij de laatste 10 jaar van haar leven persoonlijk gekend en bijgestaan heeft.
Sergio Antonio Vinocour Fornieri werd geboren op 22 maart 1968 in San José en behaalde een masterdiploma Internationaal Recht aan de UCL. Hij is ook in het bezit van een masterdiploma Diplomatie aan het Manuel María de Peralta Instituut en een bachelor diploma Rechten aan de UCR. Van beroep jurist, gespecialiseerd in internationaal recht, begon hij zijn diplomatieke carrière in 1999. Hij diende als parlementair adviseur, onderhandelaar bij het Ministerie van Buitenlandse Handel, adviseur internationale samenwerking bij het Ministerie van Financiën en hoogleraar aan de UCR en het Manuel María de Peralta Instituut. Hij heeft diverse artikelen gepubliceerd in vakbladen over internationaal recht en handel. Momenteel is hij directeur Internationale Samenwerking van het MRREE (Ministerio de Relaciones Exteriores y Culto/Ministerie van Buitenlandse Zaken en Godsdienst) alsmede minister-raadslid en consul-generaal in de ambassade van Costa Rica in Frankrijk.
Oscar Luis Alvarado Rodríguez werd geboren op 16 juli 1988 in San José. Na het behalen van een bachelor diploma in massacommunicatie en in informatiesysteemtechniek aan de UCR trok hij naar Zweden waar hij in 2017 aan de Universiteit van Uppsala een masterdiploma behaalde in mens-computerinteractie. In 2021 kwam daar nog een doctoraat in de ingenieurswetenschappen bij aan de UCL. Daarmee is Oscar Alvarado één van de laatste afgestudeerde Costa Ricanen aan deze universiteit waar hij meer dan vier jaar onderzoeker was aan de faculteit Informatica. Momenteel is hij docent en onderzoeker aan de School voor Collectieve Communicatiewetenschappen van de UCR.
In totaal zijn er dit academiejaar meer dan 64.000 studenten ingeschreven aan de KUL waarvan ruim 14.000 uit het buitenland waaronder geen enkele Costa Ricaan. De UCL telt bijna 40.000 studenten waarvan 20 % uit het buitenland.
Bibliografische bronnen / Referencias Bibliográficas :
De Turck, R. & Van Rompuy H. (2015, 16 november). Een rector in het gevang, een bibliotheek die in vlammen opgaat en een stad die bezet en gebombardeerd wordt. Ook de KU Leuven is de Tweede Wereldoorlog niet zonder trauma’s doorgekomen. https://www.veto.be/onderwijs/leuven-worstelt-zich-door-woii/105905
Diplomáticos de Costa
Rica en el Exterior. https://www.scribd.com/document/34425194/Per-Files
Editorial Universidad
Nacional (s.f. / z.d.). https://euna.una.ac.cr/index.php/EUNA/catalog/book/304
France, W. & Vancoppenolle A (2022, 8 mei). 77 jaar geleden
eindigde de Tweede Wereldoorlog. De KU Leuven kan terugblikken op een erfenis
van zowel collaboratie als verzet. https://www.veto.be/sociaal/collaboratie-en-verzet-aan-de-ku-leuven/108335
Huistra,
P. (2014, 30 april). KU Leuven blogt. https://kuleuvenblogt.be/2014/04/30/de-eerste-vrouw-in-leuven/
KUL
(2020, 25 november). De heldenmoed van een rector tijdens de oorlog.
https://stories.kuleuven.be/nl/verhalen/de-heldenmoed-van-een-rector-tijdens-de-oorlog
KUL (s.f./z.d.). Het trauma herhaalt zich:Wereldoorlog 2 (1939-1945).
https://bib.kuleuven.be/over-ons/geschiedenis-toerisme/geschiedenis-toerisme#woii
KUL (2014, 15 september). Splitsing KUL-UCL en contestatie. https://soc.kuleuven.be/fsw/geschiedenis/splitsing-KUL-UCL
La Nación (2001, 21 de enero). Solís : más diálogo
con nicas.
La República (1980, 7 de mayo). Fernando Durán
Ayanegui.
La República (1973, 22 de julio). El mojado.
La República (1993, 19 de diciembre). Otro escalón.
La República (1998, 10 de marzo). Arnoldo Mora
Rodríguez.
Libros filosóficos costarricenses.
https://inif.ucr.ac.cr/wp-content/uploads/2022/05/Vol.XXXV/No.%2087/Indice%20bibliografico.pdf
Porras Hernández, J. (2022, 8 de
septiembre). Tres docentes regresan a la ECCC luego de concluir sus estudios de
doctorado. https://eccc.ucr.ac.cr
Sacerdotes Diocesanos y Religiosos. https://www.scribd.com/document/686532765/Sacerdotes-Diocesanos-y-Religiosos-2-1
Tribunal Suprema de Elecciones
República de Costa Rica. (s.f./z.d.). https://servicioselectorales.tse.go.cr/chc/
UCR
INIF (s.f./z.d.). https://inif.ucr.ac.cr/investigador/dr-antonio-marlasca-lopez/
UNA Comunica Publicación (2009, 3 de
diciembre).
https://www.unacomunica.una.ac.cr/index.php/diciembre-2009/387-Al_Consejo_en_un_tiempo_de_desafios
VRT News (2025, 5
november). Ruim 64.000 studenten ingeschreven aan KU Leuven, opmerkelijke
stijging bij rechten.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario