Donderdag 22 januari 1959
Opgestaan om 6 uur. We gaan naar
het primaire bos achter La Salva en dan een paar uur de rivier de Puerto Viejo
op; plantages en weilanden, keren terug naar La Salva waar we lunchen. Een
prachtige leguaan ligt op de top van een boom voor de hut. We verlaten rond
14.00 uur La Salva. Dampen komen uit het bos. Zodra we de berg bereiken, kunnen
we in een kloof een prachtige waterval zien: het is de bron van de Sarapiqui.
Het is erg donker, stoppen om een vrucht in een boom te plukken waarop ik klim
(met een kapmes snijd ik de tak af). Roze mist achter Vera Blanca die verdwijnt
van zodra we afdalen in de vallei. Keren rond 20.00 uur terug naar San José.
Vrijdag 23
Vertrekken om 6 uur naar de Talamanca-keten
met Holdrigde en zijn 10-jarige zoon Eliott. Ontbijt in Cartago in een
populaire bistro. Vatten dan de grote klim aan die van de col de la Muerte
(3100 m) naar San Isidro del General gaat. Het is de Panamerican Road, breed en
bijzonder goed bewegwijzerd. Het bos is al erg verwoest, veel insnijdingen
langs de weg voor het maken van houtskool. We passeren talloze vrachtwagens
geladen met zakken houtskool. Prachtige uitzichten; rond 14 uur lopen we het
bos in. Het is sprookjesachtig, het lijkt alsof je in een aquarium bent. Op
3000 m onze picknick aan de rand van de weg, het uitzicht is prachtig, mooie
gele bloemen. Op ongeveer 3100 m hoogte bereiken we de Paso del Muerto. Dalen
nog eens 750 m af aan de rustige kant. Het hoogste punt van de Cordillera de
Talamanca is de Cerro Chirripo Grande (3819 m) waarvan de top is verborgen in
de wolken. Terug naar de pas en dan weer naar beneden, we stoppen veel in
gebieden waar verscheidene bomen werden omgehakt. Het blijft een buitengewoon verlicht
bos in het licht van de ondergaande zon. Terugkeer naar San José om 19.30 uur.
Zaterdag 24
Vertrek om 7:30 uur. Het weer is
prachtig, zuivere lucht en vurig blauw. We doorkruisen een gecultiveerd land;
de bergen ten noorden van onze weg zijn zacht en langwerpig (vulkanen van Barba
en Poas). Dan is het de afdaling naar de Stille Oceaan. De mist verhindert dat
we de Golf van Nicoya die zich voor ons uitstrekt duidelijk zien. Lunch in een
klein populair restaurant. De provincie Guanacaste is droog en verbrand. Rechts
van ons, twee prachtige uitgedoofde vulkanen: de Miravalles (in het oosten) en
de Rincon de la Vieja (in het westen). Bij La Cruz maken we een bocht om een
gezichtspunt te bereiken vanwaar we de Bahia de Salinas en verder Bahia de
Santa Elena ontdekken, tegen het licht in. Drink in een pulperia (vriendelijke meisjes).
Uiteindelijk bereiken we de grens waar de Belgische consul Rivas en de kolonel
van de luchtvaart Bermudez op ons wachten. Douaneformaliteiten. Nu rijden we
langs de zuidelijke oever van het formidabele Lago de Nicaragua. Op het eiland
Ometepe, bevinden zich de twee vulkanen de Ometepe (uitgedoofd) en de Concepcion
(actief). Deze laatste werpt met regelmatige tussenpozen enorme zwarte pluimen in
de lucht. Picknick aan de rand van het meer door de consul georganiseerd. Uiteindelijk
bereiken we Managua om 19:30.
Guatemala - Costa Rica - Panama
1965
Zaterdag 30 oktober
Vlucht San Salvador (we vlogen
over het prachtige Llopango meer, wat een bron voor de hoofdstad!) -
Tegucigalpa (de prachtige baai van Fonseca schittert in de zon) en de Los
Marabios keten met zijn prachtige vulkanen in de wolken (alleen de Momotombe en
zijn zoon zijn te zien) - Managua. 16u30, we bereiken San José, maar het weer
is slecht. Drie landingspogingen ... De piloot kondigt aan dat hij het nog één
keer zal proberen (anders is het een terugkeer naar Managua). Bij de vierde
poging duiken we letterlijk de baan op ! De uitstekende piloot brengt ons om
17u07 in El Coco. Ambassadeur D'Hondt (1) en zijn vrouw verwelkomen ons. Diner
bij de D'Hondt's.
(1) Jacques-Ivan
D’Hondt was toen zaakgelastigde voor België in Costa Rica.
Zondag 31
Excursie met D'Hondt naar Irazu
(3400 m). De nieuwe krater is geweldig, gasgeluiden onder druk, bij momenten
dampen en wolken. Prachtig uitzicht over de vallei. We bezichtigen een mooie
kleine kerk in Orosí (2). Diner met D'Hondt bij de consul en mevrouw Gomez.
Projectie van de dia’s van D'Hondt.
(2) Orosí
is een stad in de provincie Cartago
Maandag 1 november
Opstaan om 5 uur. Ontbijt bij de
D'Hondt’s. Vertrek 7 uur Cartago, klimmen in het Talamanca-gebergte. De
Panamerican is in goede staat. Bereiken San Isidro del General om 13u00. Lunch
in het restaurant Bahia. Aankomst in Buenos-Aires (3) om 16.30 uur.
(3) Buenos-Aires
is een stad in de provincie Puntarenas
Dinsdag 2
Vertrek uit het motel om 6:15
uur. We bereiken de Rio Grande van Terraba, die we volgen op de rechteroever
voor ongeveer 50 km (roodbruin). We stoppen voor de eerste keer om te vissen in
Villa Colon, 86 vissen. Een uur later komen we aan op de splitsing van Golfito:
Rio Claro, waar we lunchen. Golfito 16u10. We doorkruisen de uitgestrekte
bananenplantages van de United Fruit Co (4), 10.000 hectare van bananen in de Golfito
sector, 5000 werknemers, 3500 voor de plantages, 1500 voor ondersteunende
diensten. De banaan heeft 11 maanden nodig om te volgroeien, ongeveer 1000 per
hectare. We verblijven in het “guest house”, een prachtige accommodatie.
(4) De
United Fruit Company was een Amerikaans bedrijf dat zich specialiseerde in de
handel van tropisch fruit (voornamelijk
bananen). Vandaag opereert het onder de naam Chiquita
Brands International.
Woensdag 3
04u10 : we staan op om de komeet
Ikeya-Seki (5) te zien. Prachtige show in het oosten. Het hoofd is naar
beneden. Afmeting van de staart: tussen duimuiteinden en wijsvingers gestrekt
en op armlengte afstand. Rond 4u45 laat de dageraad de ster verdwijnen. 7 uur:
vertrek met de lancha (6) van het bedrijf om schelpen in de baai te zoeken.
(5) De
komeet Ikeya-Seki, genoemd naar zijn 2 Japanse ontdekkers, was in 1965 een
opvallende verschijning aan de zuidelijke sterrenhemel. Het was één van de
helderste kometen van de 20ste eeuw.
(6) Een
lancha is een motorboot
Donderdag 4
Rond 4 uur zoeken we de komeet:
deze is helaas niet meer zichtbaar. Ik ga naar de haven om de lancha te nemen
die me dicht bij de Cap Baneo brengt, voor het schiereiland Osa, om schelpen te
verzamelen, maar we vinden er geen. We verlaten het “guest house” om 14u30. We
doorkruisen veel rivieren. Het gebergte ligt dicht bij aan onze linkerkant. Het
is een bos. Villa Neli, een kleine sloppenwijk. Grens Costa Rica - Panama om 16u55.
Bronnen
:
-
Carnets de voyages 1919-1983 Leopold III
-
Leopold III Fotograaf
Foto’s :
Op de
randen van de krater van de vulkaan Irazu. 31.10.1965 (uit: Carnets de voyages
1919-1983 Leopold III)
In
de Dulce-golf / 1965 (uit: Leopold III Fotograaf)
Jueves 22 de enero de 1959.
Se levantó a las 6 en punto. Vamos al bosque
primario detrás de La Salva y luego algunas horas en el río Puerto Viejo;
Plantaciones y prados, regreso a La Salva donde almorzaremos. Una hermosa
iguana se encuentra en lo alto de un árbol frente a la cabaña. Salimos de La
Salva alrededor de las 2 p.m. Los humos vienen del bosque. Tan pronto como
llegamos a la montaña, podemos ver una hermosa cascada en un desfiladero: es la
fuente del Sarapiqui. Es muy oscuro, deteniéndose para recoger una fruta en un
árbol en el que trepo (con un cuchillo de corte corto la rama). Niebla rosa
detrás de Vera Blanca que desaparece tan pronto como descendemos al valle.
Regreso a San José alrededor de las 8 p.m.
Viernes 23
Salga a las 6 am hacia la cadena de Talamanca
con Holdrigde y su hijo Eliott de 10 años. Desayuno en Cartago en un bistró
popular. Luego comienza la gran subida que va desde el cerro de la Muerte (3100
m) hasta San Isidro del General. Es la carretera Panamericana, ancha y muy bien
señalizada. El bosque ya está muy destruido, muchas incisiones a lo largo del
camino para hacer carbón. Pasamos numerosos camiones cargados con sacos de
carbón. Preciosas vistas; alrededor de las 2 pm caminamos hacia el bosque. Es
como un cuento de hadas, parece que estás en un acuario. A 3000 m, nuestro
picnic en el borde de la carretera, la vista es hermosa, hermosas flores
amarillas. A una altura aproximada de 3100 m llegamos al Paso del Muerto.
Desciende otros 750 m en el lado tranquilo. El punto más alto de la Cordillera
de Talamanca es el Cerro Chirripó Grande (3819 m) cuya cima está escondida en
las nubes. De vuelta al paso y luego nuevamente hacia abajo, paramos mucho en
áreas donde se talaron varios árboles. Sigue siendo un bosque excepcionalmente
iluminado a la luz del sol poniente. Regreso a San José a las 7.30 p.m.
Sábado 24
Salida a las 7:30 a.m. El clima es hermoso,
aire puro y azul fuego. Cruzamos un país cultivado; Las montañas al norte de
nuestra carretera son suaves y alargadas (volcanes de Barba y Poas). Entonces
es el descenso al Pacífico. La niebla nos impide ver claramente el Golfo de
Nicoya extendiéndose frente a nosotros. Almuerzo en un pequeño restaurante
popular. La provincia de guanacaste es seca y quemada. A nuestra derecha, dos
hermosos volcanes extintos: el Miravalles (en el este) y el Rincón de la Vieja
(en el oeste). En La Cruz hacemos un giro para llegar a un mirador desde donde
descubrimos la Bahía de Salinas y más allá de la Bahía de Santa Elena, contra
la luz. Beber en una pulpería (personas amables). Finalmente llegamos a la
frontera donde nos esperan el cónsul belga Rivas y el coronel de aviación
Bermúdez. Trámites aduaneros. Ahora estamos conduciendo a lo largo de la costa
sur del formidable Lago de Nicaragua. En la isla de Ometepe, los dos volcanes
son el Ometepe (extinguido) y la Concepción (activo). Este último arroja
enormes plumas negras en el aire a intervalos regulares. Picnic al borde del
lago organizado por el cónsul. Finalmente llegamos a Managua a las 19:30.
Guatemala - Costa Rica - Panamá 1965
Sábado 30 de octubre
Vuelo San Salvador (volamos sobre el hermoso
lago Llopango, ¡qué fuente tiene la capital!) - Tegucigalpa (la hermosa bahía
de Fonseca brilla bajo el sol) y la cadena Los Marabios con sus hermosos volcanes
en las nubes (solo Momotombe y su hijo pudimos ver) - Managua. 4.30 pm,
llegamos a San José, pero el clima es malo. Tres intentos de aterrizaje ... El
piloto anuncia que intentará nuevamente (de lo contrario regresaremos a
Managua). ¡En el cuarto intento, literalmente, salimos a la carretera! El
excelente piloto nos lleva a El Coco a las 5:07 pm. El embajador D'Hondt (1) y
su esposa nos dan la bienvenida. Cena en la residencia de los señores D'Hondt.
(1) Jacques-Ivan D’Hondt era en ese momento un encargado
de negocios para Bélgica en Costa Rica.
Domingo 31
Excursión con D'Hondt a Irazú (3400 m). El
nuevo cráter es grande, ruidos de gas bajo presión, vapores y a veces nubes.
Hermosa vista sobre el valle. Visitamos una hermosa y pequeña iglesia en Orosí
(2). Cena con D'Hondt en el cónsul y la señora Gómez. Proyección de las
diapositivas del señor D'Hondt.
(2) Orosí es una ciudad en la provincia de
Cartago.
Lunes 1 de noviembre
Nos levantamos a las 5 en punto. Desayuno en el
D'Hondt's. Salida a las 7 am de Cartago, escalada en las montañas de Talamanca.
El panamericano está en buenas condiciones. Llegué a San Isidro del General a
la 1:00 pm. Almuerzo en el restaurante Bahía. Llegada a Buenos Aires (3) a las
4.30 p.m.
(3) Buenos Aires es una ciudad en la provincia
de Puntarenas.
Martes 2
Salida del hotel a las 6:15 am. Llegamos al Río
Grande de Térraba, que seguimos en la orilla derecha durante unos 50 km
(rojo-marrón). Paramos por primera vez a pescar en Villa Colón, 86 peces. Una
hora después llegamos al cruce de Golfito: Río Claro, donde almorzamos. Golfito
4.10 pm. Cruzamos las vastas plantaciones de bananos de United Fruit Co. (4),
10,000 hectáreas de bananos en el sector Golfito, 5,000 empleados, 3,500 para
las plantaciones, 1,500 para servicios de apoyo. El plátano necesita 11 meses
para madurar, alrededor de 1000 por hectárea. Nos alojamos en la "casa de
huéspedes", un hermoso alojamiento.
(4) La United Fruit Company era una compañía
estadounidense especializada en el comercio de frutas tropicales
(principalmente bananas). Hoy opera bajo el nombre de Chiquita Brands
International.
Miercoles 3
4:10 am: nos levantamos para ver el cometa
Ikeya-Seki (5). Hermoso espectáculo en el este. La cabeza está abajo. Tamaño de
la cola: estirado entre los extremos del pulgar y el índice y en la longitud
del brazo. Alrededor de las 4:45 am, el alba hace desaparecer la estrella. 7
am: salida con lancha de la compañía (6) para buscar conchas en la bahía.
(5) El cometa Ikeya-Seki, llamado así por sus 2
descubridores japoneses, tuvo un aspecto sorprendente en el cielo estrellado
del sur en 1965. Fue uno de los cometas más brillantes del siglo XX.
(6) Una lancha es un barco de motor.
Jueves 4
Alrededor de las 4 en punto buscamos el cometa:
desafortunadamente ya no es visible. Voy al puerto para tomar la lancha que me
acerca al Cap Baneo, frente a la Península de Osa, para recoger conchas, pero
no encontramos ninguna. Salimos de la "casa de huéspedes" a las 2:30
pm. Cruzamos muchos ríos. Las montañas están cerca a nuestra izquierda. Es un
bosque. Villa Nelly, un pequeño barrio pobre. Costa Rica - frontera con Panamá
a las 4.55 pm.
Fuentes:
- Carnets de voyages 1919-1983 Leopold III
- Leopold III fotógrafo
Fotos:
En los bordes del cráter del volcán Irazú.
31.10.1965 (de: Carnets de voyages 1919-1983 Leopold III)
En el Dulce-golf / 1965 (de: Leopold III fotógrafo)
No hay comentarios.:
Publicar un comentario